Σκέψεις μιας μαμάς!

Mama' s influence.

Αναρωτιόμουν τις προάλλες άραγε πόσο συχνά την ημέρα ακούγομαι σαν τη μαμά μου..

Κάθισα, λοιπόν, και προσπάθησα να τις μετρήσω..

Κάποιες φορές ξεχάστηκα βέβαια και τις παρέλειψα..

Άλλες πάλι τρόμαξα με το πόσο πιστή αντιγραφή της μπορεί να έχω γίνει..

Και ας μου λένε ότι δεν της μοιάζω καθόλου..τα γεγονότα έρχονται να μας διαψεύσουν..

Πολλές φορές διαφωνώντας με τον Ντίνο ανακαλύπτω ότι χρησιμοποιώ κουβέντες τις που μου έλεγε μικρή..Όχι απαραίτητα αρνητικές..αλλά σίγουρα και από αυτές..

Θεωρώ ότι όλοι οι γονείς κάνουν λάθη όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών τους..

Μια φίλη μου ψυχολόγος στην προσπάθειά της να με συμβουλέψει ως νέα μανούλα εγώ, μου είχε πει ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνουμε και λίγο στην τύχη τους και να μην είμαι τόσο του προγράμματος και της τάξης, διότι όλο αυτό το διοχετεύω στο παιδί μου, αγχώνοντάς το ..

Και τότε φυσικά έκανα μια γρήγορη αναδρομή στα παιδικά μου χρόνια..

Η μαμά μου όσο τρυφερή και προστατευτική ήταν μαζί μου άλλο τόσο απαιτητική ήταν..

Ίσως επειδή είχα κατά πολύ μεγαλύτερα αδέρφια και είχε ξεχάσει πώς είναι αν έχεις ένα μικρούλι στο σπίτι..Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ωριμάσω σε πολλά θέματα πολύ πιο γρήγορο από το φυσιολογικό..και φυσικά να αναλάβω και εγώ τις υποχρεώσεις μέσα στο σπίτι..

Αυτό, βέβαια, με έκανε πολύ υπεύθυνη και οργανωτική στη ζωή μου και πάντα έθετα στόχους..

Είχε και τα καλά του..

Είχε και τα κακά του βέβαια..

Σήμερα, έχοντας αυτά τα δύο ψυχουλάκια στην αγκαλιά μου σκέφτομαι ότι σίγουρα κάνω λάθη καθημερινώς..

Και προσπαθώ να τα καταγράψω έτσι ώστε να τα διορθώνω στην πορεία..

Εύχομαι να μην κάνω τα λάθη των γονιών μου..

Και όποιος πιστεύει ότι οι δικοί του  δεν έπραξαν πολλές φορές λάθος πλανάται πλάνην οικτρά..

Σε καμία περίπτωση δεν τους κατηγορώ τους γονείς μου..Ίσα ίσα που τους ευγνωμονώ και τους αγαπώ όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου αναγνωρίζοντας πόσες πολλές θυσίες έχουν κάνει για εμάς τα τρία παιδιά τους..άλλο να μεγαλώνεις ένα και άλλο τρία...

Υπόσχομαι να μην κάνω τα ίδια λάθη με αυτούς..

Να μάθω μέσα από αυτά..

Θέλοντας και μη λοιπόν το μυαλό μου κατά τη διάρκεια της ημέρας ανατρέχει πολλές φορές στη μανούλα μου..

Και εξ ανάγκης τα τηλεφωνήματά μας είναι αρκετά..Λόγω αποριών και τα συναφή..

Αν και δεν την έχω δίπλα μου καταφέρνει να με βοηθάει έστω και εξ αποστάσεως..

Αυτός, λοιπόν, είναι ο μαγικός ρόλος της μητέρας..

Πάντα μα πάντα όμως θα την ε΄χουμε ανάγκη στη ζωή μας..Με ότι και αν καταπιανόμαστε..

Γιατί η μαμά είναι αναντικατάστατη και ανεκτίμητη..

Μην ξεχνάτε ποτέ να της λέτε αυτά τα τρυφερά λόγια και να της δείχνετε εμπράκτως την αγάπη σας..

Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι δεν είναι εφικτό να την έχουμε για πάντα στη ζωή μας..

Βγείτε με τις μαμάδες σας..διασκεδάστε..πηγαίνετε σινεμά, θέατρο..για καφέ..για ποτό..για ψώνια..ανοίξτε την καρδιά σε αυτήν..μόνο αυτή μπορεί να σας συμβουλέψει σωστά και μόνο η δική της αγάπη είναι ανιδιοτελής..αφήστε την, όμως, να σας ανοιχτεί και αυτήν..ρωτήστε πώς νιώθει που μεγαλώνει ή που ίσως να έχει μείνει μόνη..ενδιαφερθείτε λίγο παραπάνω..φυσικά και δεν είστε η κολλητή της φίλη..είστε όμως το ένα κομμάτι της ψυχής της..

Ας μην τις βλέπουμε μόνο ως σύμβουλους σχετικά με την μαγειρική ή την καθαριότητα..ούτε ως baby-sitters μόνο...

Είναι πολλά πολλά παραπάνω..

Στις μανούλες μας λοιπόν..