Βόλτα με τα παιδιά!

Σάββατο σήμερα και είναι ημέρα της βόλτας και του πάρκου..
Το πρωί όλη μέρα με τον μπαμπά κάνοντας αντρικά πράγματα..
Τι άλλο...μα φυσικά βόλτες με το αυτοκίνητο, καφέ με τα φιλαράκια του μπαμπά..
Σήμερα έπρεπε να κουρευτούν κιόλας οι άντρες μας..οπότε ο μπαμπάς φρόντισε και για αυτό..
Μας πήγε στο υπέροχο κουρείο του φίλου του με γεύση από Λονδίνο στην καρδιά του Πειραιά..
Τα κορίτσια από την άλλη, σπίτι κάνοντας κοριτσίστικα πράγματα με τη σειρά τους..
Συμμάζεμα, μαγείρεμα και μπικουτί..
Ήρθε μία φίλη της μαμάς για καφεδάκι και η μικρή  ''Δημητρούλα'' όπως πάντα στη θέση της να μη χάσει ούτε οξεία από αυτά που θα συζητούσε με τη μαμά..χιχιιχι..
Το απόγευμα το περάσαμε στο πάρκο..
Με την παρεούλα της Ελένης φυσικά..
Όπως κάθε φορά μιλήσαμε με όλον τον κόσμο και γνωρίσαμε ακόμα μία μανούλα με ένα υπέροχο μικρό κοριτσάκι μόλις 8 μηνών...

Το δυσάρεστο της υπόθεσης..μια μητέρα ενός κοριτσιού λίγο πιο μεγάλο από τον Ντίνο μας είχε πάρει τα αυτιά να φωνάζει το παιδί της με τρόπο ιδιαίτερα επιτακτικό και προστακτικό..
Το παιδάκι της φυσικά την αγνοούσε..Εκείνη καθόταν στο παγκάκι καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και δεν έλεγε να πάει από κοντά να μιλήσει στο κοριτσάκι που όλο και πιο πολύ πλησίαζε στο μέρος όπου τα παιδιά έκαναν κούνια με κίνδυνο να χτυπήσει άσχημα..
Η κατάληξη της υπόθεσης...?
Η μαμά όρμηξε μετά από πολλές φωνές στο παιδάκι λέγοντας φωνάζοντας " ήρθε η ώρα για τις σφαλιάρες σου?" ...και το παιδάκι όλο φόβο την κοιτούσε τρομοκρατημένο...
Έπειτα την απειλούσε  ότι δεν θα την ξαναβγάλει ποτέ από το σπίτι αν δεν πάει να φάει το τσουρέκι της..
Έφυγαν με κλωτσιές, φωνές και το κοριτσάκι να φωνάζει "είσαι βλάκας μαμά και να φύγεις"..
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω..όλα τα παιδάκια τριγύρω απορούσαν ..το ίδιο και εμείς οι μαμάδες φυσικά..
Η δική μου εμπειρία έχει να μου πει ότι όσες φορές φώναξα στο παιδί μου αυτό είχε ως αποτέλεσμα στην επόμενη διαφωνία μας να μου φωνάξει και αυτό με τον ίδιο ακριβώς τόνο..
Το εν λόγω κοριτσάκι πολύ φοβάμαι ότι πολλάκις έχει ακούσει ότι είναι "βλάκας" ή το " φύγε από δώ" κ.ο.κ...
Τα παιδιά μας είναι οι καλύτεροι μιμητές μας..
Όπως τους συμπεριφερόμαστε έτσι θα μας συμπεριφερθούν και αυτά..
Το ίδιο ισχύει και με το λεξιλόγιό μας..θα παπαγαλίσουν ακριβώς τις λέξεις που χρησιμοποιούμε και εμείς/..
Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που το παιδί μας θα είναι λίγο παραπάνω ατίθασο ή ανυπάκουο..
Σε καμία περίπτωση όμως και ειδικά μπροστά σε κόσμο δεν πρέπει ποτέ να το μιλήσουμε κατά αυτόν τον τρόπο..
Διότι τα αποτελέσματα θα είναι πολύ ντροπιαστικά, όχι για το παιδί αλλά για την ίδια τη μητέρα..
Να μην ξεχνάμε ποτέ λοιπόν ότι το παιδί όση αγάπη παίρνει τόση και θα εκδηλώσει..
Αρκετά με αυτα τρα είναι ώρα για τις κρεπούλες μας και αμέσως μετά μπανάκι και νωρίς για ύπνο για΄τι η μαμά περιμένει τη φίλη της ο βράδυ για κρασάκι και κουβεντούλα..
Καλό σαββατόβραδο μανούλες μου!!

Ξέγνοιαστα απογεύματα!

Σήμερα ήταν μία πολλή όμορφη μέρα...

Η μαμά μας πήγε βόλτα μαζί με τη γιαγιά!

Πάντα όταν είναι μία από τις δύο γιαγιάδες στο σπίτι η μαμά είναι πιο ξεκούραστη και πρόθυμη για πολλές βόλτες..

Έπειτα, για αυτήν ήταν μία πολλή ξεχωριστή ημέρα η σημερινή..

Δέχτηκε ένα δωράκι μετά από τόσο καιρό αναμονής..

Το αξίζει άλλωστε..

Και λίγο πριν κοιμηθούμε μας έκανε τα αγαπημένα τυροπιτάκια..

Ουπς...τρύπωσα στην κουζίνα να κλέψω ένα πηγαίνοντας στο κρεβατάκι μου!!

Αλλά η μαμά με τσάκωσε..

Πάντα με τσακώνει άλλωστε..

Αύριο μου υποσχέθηκε πολλές ώρες στο πάρκο με τα φιλαράκια μου και πολύ πολύ παιχνίδι με τα Playmobil μου..

Σήμερα μεγάλωσε η συλλογή μας προσθέτοντας και το λεοφωρειάκι..

Η μαμά πάντα μετά από κάθε ανάρρωσή μου μου παίρνει ένα δωράκι για το καλό..

Και μετά από τα ατελείωτα παραμυθάκια μας, ώρα για έναν υπνάκο γεμάτο όνειρα και μόνο ξεκούραση γιατί αύριο είναι μια καινούργια μέρα ότι πρέπει να μαζέψουμε λουλουδάκια και να τα προσφέρουμε στο κορίτσι μας το όμορφο..έχουμε κάθε μέρα ραντεβού στο πάρκο άλλωστε..χιχιχι..

Καληνύχτα μανούλες...

Ντίνος..

To 4o μέλος της οικογένειάς μας, η σταλίτσα μας!

Ήρθε η ώρα να σας μιλήσω λίγο και για το μικρό μου κοριτσάκι..
Μετά τη γέννησή της μου γεννήθηκε η επιθυμία να δημιουργήσω αυτό το blog..
Μου γεννήθηκε η επιθυμία να μοιράζομαι τις σκέψεις μου αλλά και όλες αυτές τις απορίες που τριβελίζουν το μυαλό μου μιας και είμαι νέα μανούλα και άπειρη..κι ας έχω άλλο ένα παιδάκι σχεδόν τριών..Από τη στιγμή που ήρθε στη ζωή μου ήταν σαν να έγινα μανούλα πάλι από την αρχή..τίποτα δεν μου φαινόταν γνώριμο..δεν ξέρω πώς σας φαίνεται αυτό αλλά είχα ξεχάσει πώς είναι να κρατάς στα χέρια σου μια ζωούλα τόσο απροστάτευτη η οποία το μόνο που θέλει είναι αγκαλίτσες και αγάπη..πολλή αγάπη..είχα ξεχάσει πώς είναι να ξενυχτάς και να κάθεσαι από πάνω του για μερόνυχτα να δεις αν αναπνέει σωστά ή αν γελάει στον ύπνο του..είχα ξεχάσει τι θα πει να μην μπορεί να σου εκφράσει τι νιώθει ή τι έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή και κλαίει..είχα ξεχάσει πώς είναι να μυρίζει το σπίτι σου, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, αυτήν την απίστευτη μωρουδίλα και φρεσκάδα που σου προσφέρει η ανασούλα αυτού του μικρού πλάσματος..

Όλα αυτά, λοιπόν, ήρθε να μου τα θυμίσει απροσδόκητα αυτό το μικρό ροζουλένιο κοριτσάκι, το οποίο μας έχει κλέψει την καρδιά..και λέω αναπάντεχα γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν το κυνηγούσαμε να μείνω έγκυος τόσο νωρίς..ήθελα να χορτάσω λίγο ακόμη το αντράκι μου..σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πέρασε αρνητική σκέψη από το μυαλό μας..και ήταν σαν πέρασαν οι μήνες πιο γρήγορα από την προηγούμενη εγκυμοσύνη μου..και πιο εύκολα και πιο ευχάριστα..και αυτό γιατί ήξερα την ευτυχία που με περίμενε..και φυσικά γιατί ήθελα ένα ακόμη σκαθαράκι για να ολοκληρωθεί η οικογενειακή μας ευτυχία..
Δεν θα σας κρυφτώ ότι δεν υπάρχουν και δύσκολες μέρες ή νύχτες..μάλιστα όλα είναι πολύ πιο κουραστικά και ώρες ώρες βασανιστικά..γιατί πιστεύω ότι ένα παιδί ίσον κανένα όπως έλεγε και η γιαγιάκα μου..και ήρθε η στιγμή να την επαληθεύσω..
Αλλά από τότε άρχισα να διαπιστώνω πόσο πολύ μεγάλωσε το παλικάρι μου..και πόσο δεν με έχει ανάγκη άλλο...πόσο αυτόνομος και ανεξάρτητος είναι πια..μόνος του τρώει..μόνος του ντύνεται..μόνος του πλένει τα χεράκια του..μόνος του μαζεύει τα παιχνιδάκια του..μόνος του πηγαίνει στην τουαλέτα..όλα μόνος του..Επίσης, αντιλήφθηκα πόσο πολύ με σκέφτεται και με νοιάζεται..γιατί από τη στιγμή που ήρθε η αδερφούλα του άρχισε να τα κάνει όλα αυτά..θαρρείς και μέσα στο μυαλουδάκι του επεξεργάστηκε ότι η μανούλα χρειάζεται βοήθεια από ε΄δω και πέρα και εγώ, ως μεγάλος αδερφός, οφείλω να τη διευκολύνω λιγουλάκι..πόσο περήφανη με κάνει αυτό..τα παιδιά μας όλα τα αντιλαμβάνονται-διαισθάνονται..και σίγουρα έχουν προαίσθημα..πιστεύω σε αυτό που σας λέω..άλλωστε έχω και το παράδειγμα μπροστά μου..
Η μικρή, από την πλευρά της, είναι πολύ ήσυχη και βολική..η μόνη απαίτηση που έχει είναι να είναι η μανούλα συνεπής στην ώρα του μπάνιου της..μόνο τότε διαμαρτύρεται..και έχει τα δίκια της άλλωστε..εμείς τα κοριτσάκια οφείλουμε να είμαστε πάντα περιποιημένες και μοσχοβοληστές..
Ανυπομονώ να περάσουν τα χρόνια και να γίνει και αυτή με τη σειρά κοπελίτσα να μπορούμε να μοιραζόμαστε όλες τις έγνοιες μας μαζί, να γελάμε μαζί, να πηγαίνουμε για ψώνια και να κάνουμε όλα αυτά τα κοριτσίστικα..θέλω πολύ να έχουμε τη σχέση που έχω εγώ με τη μαμά μου..σχέση εμπιστοσύνης- σεβασμού..να έχει η μία την άλλη..

Ώρα να τρέξω να κλέψω φιλάκια καραμελένια τώρα που κοιμάται και να αφουγραστώ για μία ακόμη φορά την αθώα ανασούλα της , γιατί θα μεγαλώσει και αυτή και θα χαθεί όσο να' ναι αυτή η μαγεία/...

καληνύχτα μανούλες ..

TGIF! YES!

.....Δευτέρα, λοιπόν, σήμερα και είμαι σίγουρη πως και εσείς αισθάνεστε κάπως τεμπέλικα...να σας πώ την αλήθεια..το τελευταίο διάστημα αρχίζω να απολαμβάνω πολύ τις καθημερινές, διότι η καθημερινή ρουτίνα προσφέρει στα παιδάκια μου ασφάλεια και τα πράγματα κυλούν κατα κάποιο τρόπο ρολόι..τα Σαββατοκύριακα τα απολαμβάνουμε γιατί έχουμε στο σπίτι τoν μπαμπά μας και συνήθως μας πηγαίνει πολλές πολλές βολτούλες..

Τι μέρες που μας πέρασαν είχα την τύχη να έχω συντροφιά την μανούλα μου στο σπίτι..

Δεν φαντάζεστε πόσες δουλειές κατάφερα να τελειώσω και πόσες πολλές βολτίτσες απόλαυσα με τις φίλες μου..ήταν υπέροχα..κάθε μέρα μας ετοίμαζε ότι φαγητό θέλαμε και γενικότερα ούτε λίγο ούτε πολύ τα πάντα περνούσαν από τα χέρια της..θα το παραδεχτώ..όποτε έρχεται η μαμά μου μας κακομαθαίνει όλους..από τον πιο μεγάλο στην οικογένεια μέχρι και τον πιο μικρό..

 ...και φεύγοντας άφησε πίσω τα σημάδια της..η μπεμπούλα μου ήθελε συνέχεια αγκαλίτσες με αποτέλεσμα να μην μ ' αφήνει να κάνω εύκολα τα καθημερινά..ο Ντινούκος μου ήθελε όλη μέρα να του διαβάζω παραμύθια..και ο άντρας μου..χεχε..μου' πε πού είναι η μαμά σου να φάμε κανένα σωστό φαγητό..είδατε, λοιπόν,...αναντικατάστατες οι γιαγιάδες...

....και έτσι άρχισαν τα τηλεφωνήματα σιγά σιγά...έτσι όπως μας ξέμαθες καλή μου μανούλα έλα να σώσεις την κατάσταση..ουφ!θα μας πάρει μερούλες..χιχιχι..

...και μην ξεχνάτε μανούλες να δέχεστε πάντα τη βοήθεια των μαμάδων...και από τις δύο πλευρές εφόσον είναι πρόθυμες...μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να εκμεταλλευτείτε και την εμπειρία τους αλλά και την τρελή αδυναμία που είμαι σίγουρη ότι θα έχουν στα παιδιά σας...

.......μμμμ..μάλλον ήρθε η ώρα της άλλης μας γιαγιάς να μας επισκεφτεί..χεχε

...σήμερα , λοιπόν στέλνουμε όλη την αγάπη μας σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου!!!!!!!!!@@@@@@@

Με πολλή αγάπη, 

Mama's ' n' Papa's

Δεύτερη ανάρτηση στο blogoσπιτάκι μου!

           Με το παραπάνω μήνυμα, λοιπόν, θα λέω να αρχίσω τις αναρτήσεις μου...
       
 .....Με την παραπάνω πρόταση παλεύω κάθε μέρα κοριτσάκια μου...έχω βλέπεται κόλλημα με την καθαριότητα και θέλω όλα τριγύρω μου να βρίσκονται στη θέση τους..έχω επισκεφτεί πολλά σπίτια φίλων μαμάδων και αρκετά από αυτά ήταν απόλυτα διακοσμημένα από τα παιδιά τους..από τη μία το χάρηκα αυτό διότι είμαι σίγουρη ότι τα παιδάκια τους θα είναι ελεύθερα να κάνουν ότι θέλουν ολημερίς και ποτέ μα ποτέ δεν θα γκρινιάξουν γιατί η μαμά τους είπε να μαζέψουν γρήγορα τα παιχνίδια τους!!
    Εμείς πάλι έχουμε κάποιες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και αυτές είναι κυρίως οι πρωινές, τις οποίες πάντα με την βοήθεια του κούκλου μου κάνουμε δουλειές...βάζουμε την αγαπημένη μας μουσικούλα (κατά προτίμηση τα "ζουζούνια" αλλά και Elvis Prisley ή Michael Jackson)..

    Είναι ο απόλυτος μιμητής μου και μπορώ να σας πω ότι έχει πάρει τορόλο του πολύ σοβαρά..μου λέει χαρακτηριστικά : '' μαμά μου έχουμε πολύ δουλειά''..χιχιχι..και όλο και πιο πολύ φουσκώνω από περηφάνια..
    Εύχομαι και το κοριτσάκι μου όταν μεγαλώσει να βοηθάει τη μανούλα..την φαντάζομαι κάπως έτσι..

    Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να τιμωρούμε ή να φωνάζουμε τα παιδιά μας όταν αυτά λερώνουν το σπίτι..γιατί σίγουρα στις μικρές ηλικίες δεν έχουν την αίσθηση τόσο πολύ..φυσικά αναφέρομαι σε παιδάκια κάτω των 3..το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα βάζουμε να μας βοηθούν στο καθάρισμα εξηγώντας τους και υποδεικνύοντας το πώς είναι σωστό να τρώνε ή να πίνουν νερό..εμένα πάλι τρελαίνεται να παίζει με το νερό και όλη μέρα κυκλοφορεί με ένα ποτήρι νερό με καλαμάκι μέσα..και φυσικά μπορώ να φανταστώ από πού πέρασε μιας και οι σταγόνες τον προδίδουν..χιχιχι..ατιμούτσικο...
   πόσο τα αγαπώ...
   πολλά φιλιά και στα δικά σας ζουζουνάκια!@!

Welcome on board! Πρώτη ανάρτηση στο blog μου!!

    Καλησπέρα μανούλες και μπαμπάδες,

       το συγκεκριμένο blog είναι μια επιθυμία μου που μου γεννήθηκε από την ώρα που έγινα μανούλα..είμαι μόλις 27 και μαμά δύο υπέροχων παιδιών! Το αντράκι μου το λένε το Κωνσταντίνο και την νερα'ι'δούλα μου Αναστασία ( δεν έχει βαφτιστεί ακόμη διότι είναι μόλις τεσσάρων μηνών)..

       Μέχρι και πριν γνωρίσω τον άντρα μου δεν πίστευα ποτέ στην έννοια του γάμου. Θεωρούσα ότι όλα είναι τόσο ρευστά και ότι οι συνθήκες στην εποχή μας δεν βοηθούν στο να διατηρηθεί μια οικογένεια σύμφωνα με το πρότυπο που είχα από την οικογένεια μου! Μεγάλωσα σε ένα πολύ υγιές περιβάλλον γεμάτο αγάπη και ασφάλεια και αυτό που έχω να θυμάμαι χαρακτηριστικότατα είναι τους γονείς μου αγκαλιασμένους ακόμα και στα πιο δύσκολα χτυπήματα που μας έφερε η μοίρα στην  πόρτα μας..Είχα δύο υπέροχους γονείς που ήταν συνέχεια στο πλευρό μου σε όλα μου τα θέλω, τις αδυναμίες και τις ανάγκες και ας είχαν άλλα δύο παιδιά κατά 9 χρόνια μεγαλύτερα από μένα! Τους ευχαριστώ και τους ευγνωμονώ κάθε μέρα για τις αρχές και τα εφόδια που μου πρόσφεραν όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό τους!

        Αυτήν την απαίτηση, λοιπόν, έχω και εγώ από τον εαυτό μου! Ζω και αναπνέω για τα υπέροχα αγγελούδια που μου χάρισε ο Θεός! Οφείλω να είμαι δίπλα τους και εγώ με τη σειρά μου και να τους προσφέρω μια υπέροχη ζωή γεμάτη φαντασία , όνειρα και πολλή πολλή αγάπη!!

       Μαζί, λοιπόν, θα διαβούμε αυτόν τον δρόμο παραθέτοντας άρθρα, δημοσκοπήσεις , κείμενα, παραμύθια αλλά και πολλές πολλές εικόνες - βίντεο πάντα σχετικά με τη μητρότητα και την πατρότητα και ότι άλλο αφορά τα μικρά μας σκαθαράκια!!@

       Σας προσκαλώ στο blog μου με μια μεγάλη αγκαλιά !!

    Με πολλή αγάπη 

mama's 'n' papa's @