Το μπισκοτογλυκό της μαμάς!

Ξέρω ξέρω...Αν κρίνεις από τα δύο προηγούμενα post μου θα πεις "πάει αυτή τρελάθηκε"..
Η αλήθεια είναι πως μετά την δύσκολη εβδομάδα που μας πέρασε, την οποία έλειπα παντελώς από την κουζίνα, χτες i did my best και ξεπέταξα 3 συνταγές..
Δεν μπορούσα να μην φτιάξω το αγαπημένο γλυκό των παιδιών μου, αλλά και των ανιψιών μου να προσθέσω, ώστε να τα γλυκάνω μετά τις πίκρες που πήραν από τις αντιβιώσεις και τα λοιπά..
Άλλωστε τη αξία έχει η ζωή αν δεν έχεις ένα ωραίο επιδόρπιο για μετά το μεσημεριανό?...
Και το συγκεκριμένο είναι ευκολάκι σου λέω!!...Τόσο ευκολάκι που δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου μόλις διαβάσεις την συνταγή!...

Το μπισκοτογλυκό της μαμάς..

Θα χρειαστείς : 2 πακέτα πτι- μπερ

                           2 κουβερτούρες σε κομματάκια

                           1 κουτί κάστερ πάουντερ ή κορν φλάουρ

                           1 lt γάλα

                           1 βιτάμ χρυσό

                           8 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

Για την επικάλυψη: 1 ζαχαρούχο

                                   1 morfat (στο στρόγγυλο τενεκεδάκι)

                                   μια κουταλιά nescafe διαλυμένη σε νερό

Η εκτέλεση είναι πολύ εύκολη..

• Ζεσταίνεις το γάλα σε μία μεγάλη κατσαρόλα...κρατάς ένα ποτήρι από αυτό (κρύο) και μέσα σε ένα μπολ διαλύεις το κάστερ πάουντερ γρήγορα για να μην σβολιάσει...Ρίχνεις τη ζάχαρη ώστε να λιώσει..
• Μόλις το γάλα σου αρχίσει να ζεσταίνεται καλά ρίχνεις το μείγμα με το κάστερ και ανακατεύεις με το σύρμα εντατικά ώσπου να αρχίσει να γίνεται κρέμα..Προσοχή!..Θέλει γρήγορο ανακάτεμα για να μην σβολιάσει. ..
• Έπειτα ρίχνεις το βιτάμ σε κομματάκια και την κουβερτούρα επίσης..
• Ανακατεύεις ώσπου να λιώσουν και να ομογενοποιηθεί το μείγμα σου..
• Τρίβεις τα μπισκότα σου και τα ρίχνεις στην κατσαρόλα μαζί με την σοκολατένια κρέμα σου!..
• Ανακατεύεις καλά με μία μαρίζ..
• Ρίχνεις το γλυκό σου σε ένα πιρέξ και παράλληλα ξεκινάς την επικάλυψη..
• Χτυπάς στο mixer το ζαχαρούχο με το morfat και το nescafe περίπου για 10 λεπτά..
• Απλώνεις την επικάλυψη μόλις το γλυκό σου κρυώσει..
• Αν θέλεις μπορείς να πασπαλίσεις το γλυκό με τρούφα ή κουβερτούρα...Εγώ αυτή τη φορά αγόρασα κας- κας αστεράκια σε κίτρινο και άσπρο χρώμα!!
  

 Σε μόλις λίγα λεπτά το γλυκό σου είναι έτοιμο!

Το αφήνεις στο ψυγείο ώστε να κρυώσει καλά πριν το σερβίρεις!..

Αν δοκιμάσεις αυτήν την συνταγή θα χαρώ πολύ να μου πεις τις εντυπώσεις σου!..

Το συγκεκριμένο το έχω κάνει και σε τούρτα γενεθλίων μου..

Αν θέλεις ρίξε μια ματιά εδώ!

Σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Peanut Butter Cake!!

Λαχταριστό Cake με φυστικοβούτυρο και κομμάτια σοκολάτας!!

Το πόσο αγαπώ το φυστικοβούτυρο δεν λέγεται!!!!!

Και αν δεν ήξερα πως ήταν τόσο παχυντικό θα μπορούσα να το τρώω καθημερινά και ανελέητα!!..
(γλυκατζού εδώ...φαντάζομαι μετά από τόσο καιρό με έχεις καταλάβει!)..
Κάθε φορά που σκέφτομαι να φτιάξω κέικ σίγουρα θέλω να έχει μέσα κομμάτια σοκολάτας ή σταγόνες κουβερτούρας γάλακτος!Κάποιες φορές το συνοδεύω είτε με ξύσμα πορτοκαλιού είτε λεμονιού..

Χτες, σε μία από τις απογευματινές μου βόλτες στα μαγαζιά σκέφτηκα το ΦΥΣΤΙΚΟΒΟΥΤΥΡΟ!..
Δεν ξέρω πώς, αλλά έπεσα τυχαία πάνω σε ένα βαζάκι με φυστικοβούτυρο..
Χεχεχε...Το τσάκωσα και έτρεξα σπίτι με μεγάλα χοροπηδηχτά βήματα...
Την συνταγή ήξερα πως θα την βρω στο αγαπημένο μου site για συνταγές του μοναδικού κούκλου συμπατριώτη μου Άκη!!!......
Click εδώ για να μεταφερθείς στην τέλεια συνταγή του!!...

Ένα τέτοιο cake θέλει και την επικάλυψή του φυσικά!!
Για αυτό και εγώ σαν καλή follower του ακολούθησα πιστά την συνταγή του και έκανα και την επικάλυψη βανίλιας αλλά και την επικάλυψη με φυστικοβούτυρο!!
Δοκιμάσέ την και εσύ αν θέλεις κάτι διαφορετικό για την εβδομάδα που μας έρχεται!!

Happy Sunday φίλη μου!!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!!

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΗ ΛΕΜΟΝΑΔΑ

"When life gives me lemons, I make lemon juice.."

Η εβδομάδα που μόλις αφήσαμε πίσω μας ήταν από τις χειρότερες των τελευταίων μηνών..Την περάσαμε στο κρεβάτι, με αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, πολύ φυσιολογικό ορό και ότι άλλο φαντάζεσαι όταν ακούς την λέξη "ίωση"..Να φύγει να μην ξανάρθει εύχομαι και μακριά από εμάς τέτοιες "εκπλήξεις" από εδώ και πέρα..Εδώ και μέρες κατέφθασαν από το χωριό του Δημήτρη πολλά ζουμερά λεμόνια..Οι λεμονιές μας ήταν φορτωμένες για τα καλά, και η αλήθεια είναι πως τέτοια λεμόνια δεν βρίσκεις στην Αθήνα..Τα όμορφα δεντράκια του κήπου περίμεναν υπομονετικά ώσπου να ξαλαφρώσουν λιγάκι τα κλαδιά τους..Οι λεμονιές μας αυτές είναι δίφορες, οπότε ήδη είναι φορτωμένη με άνθη και μικρά άγουρα λεμονάκια..Μιας και το λεμόνι, λοιπόν, δεν μας λείπει και μας αρέσει πολύ η λεμονάδα σκέφτηκα να φτιάξω μία σπιτική..

Η συνταγή είναι της αγαπημένης μου Marisa's και πλέον έχει γίνει must...

Lemon Juice Recipe: 

1/2 κούπα απλό σιρόπι

                                     

1 κούπα στυμμένο χυμό λεμονιού

                                     

3 κούπες νερό 

Η συνταγή αυτή είναι τόσο γλυκιά όσο πρέπει...Αν σου αρέσουν τα ξινούτσικα δεν έχεις παρά να την δοκιμάσεις!..Προς το παρόν σε μαμαδογλυκοφιλώ!Έρχεται υπέροχο Peanut Butter Cake!!!!!!!!

Δείτε και τις σπιτικές λεμονάδες που έφτιαξαν άλλες φίλες μου bloggers:

• Όταν γεννήθηκα ξανά
• Ανθομέλι
• e-mama.gr

Ο κλέψας του κλέψαντος..!!!!!

Ο κλέψας του κλέψαντος!

Αυτές τις μέρες δεν ξέρω τι έχει συμβεί αλλά παντού ακούω για κλεψιές..

Στο super market...στο parking του mall όπου πηγαίνουμε για ψώνια..στο πάρκο...

Παντού...

Θαρρείς και είχανε κλεισμένους τους κλέφτες για καιρό και αυτές τις μέρες τους άφησαν όλους μαζί ελεύθερους να μας ρημάξουν τα σπίτια, τα αυτοκίνητα...όλα..

Ένα μεσημεράκι, λοιπόν, καθώς επέστρεφα στο πατρικό μου ακούω τη γειτόνισσα μας να μας φωνάζει έντρομη...

Μόλις είχε επιστρέψει και αυτή από τη λαική όπου πετάχτηκε να πάρει λίγα φρούτα και λαχανικά..

Με τα χίλια ζόρια μπορέσαμε να την ηρεμήσουμε μπας και καταφέρουμε να της πάρουμε κουβέντα..

Έλειπε αυτές τις μέρες ο άντρας της για δουλειές στη Γερμανία και αυτή ήταν μόνη της στο σπίτι..

Μας εξηγεί μετά από λίγα λεπτά και από πολλά ποτήρια νερό πώς βρήκε την μπαλκονόπορτα της κουζίνας της μονοκατοικίας της παραβιασμένη..

Ή μάλλον σπασμένη..

Σπεύσαμε με τη μαμά μου να δούμε περί τίνος πρόκειται..

Φυσικά, καλέσαμε αμέσως την αστυνομία και φροντίσαμε να μην ακουμπήσουμε τίποτα..

Διαπιστώσαμε ότι είχαν διαρρήξει το σπίτι από παράθυρο του μπάνιου στο πίσω μέρος της 3όροφης μονοκατοικίας ,αφού σπάσανε το τζάμι, σημείο το οποίο δεν κοιτά καθόλου σε κεντρικό δρόμο και ιδιαίτερα απόμερο μιας και βλέπει στο δασύλλιο του χωριού..

Οι ζημιές στο σπίτι πολλές..

Έσπασαν την πόρτα ασφαλείας...

Το τραγικό ήταν ότι μπορούσες να καταλάβεις το μένος τους από το πόσο ανακατεμένο ήταν το σπίτι...

Όλα τα ρούχα πεταμένα έξω από τις ντουλάπες και τα συρτάρια..

Η κοσμηματοθήκη της άδεια πεταμένη στο πάτωμα..

Γραβάτες, εσώρουχα, κουβέρτες..

Ένα ολόκληρο νοικοκυριό στο πάτωμα..

Κανένα ίχνος σεβασμού...ή μάλλον πολιτισμού..

Φρόντισαν να μπουν και στο παιδικό δωμάτιο από όπου βούτηξαν την επαγγελματική μηχανή της κόρης τους, η οποία έκανε τα πρώτα βήματα της στο χώρο της φωτογραφίας..

Απώλεια αξίας τουλάχιστον 1500 e...

Σαν να μην τους έφτασε αυτός έπειτα, αφού παραβίασαν την κεντρική εξώπορτα της μεζονέτας ανέβηκαν στον 1ο όροφο όπου μένει η μεγάλη της κόρη με τον άντρα της..

Τα χρήματα που είχαν φυλαγμένα ευτυχώς δεν τα βρήκανε..

Τα κοσμήματα, όμως, της κοπέλας έγιναν άφαντα..

Όλα ήταν ενθύμια γιαγιάδων και συγγενών από το γάμο τους..

Κάτι λίρες και πέτρες πολύτιμες από τη Σμυρνιά  θεία του...

Το καλό της υπόθεσης είναι ότι ο άντρας της γειτόνισσας μας είχε πάρει τα μέτρα του ως ένα σημείο..

Μπορεί να μην είχαν προλάβει να βάλουν ακόμη συναγερμό, πρόλαβε, όμως, να ασφαλίσει την υπέροχη 3οροφη αυτή μονοκατοικία, η οποία φυσικά και ήταν προίκα των κοριτσιών του..

Επειδή εκείνες τις μέρες μόνιμο θέμα συζήτησης στον καφέ μας ήταν αυτό που πάθανε οι αγαπημένοι μας,φρόντισα να μάθω ότι είχε μείνει πολύ ευχαριστημένος από την ασφαλιστική του ο κύριος Σπύρος...

Είχε ήδη συμβόλαιο στις ασφάλειες Μινέττα...

Την συγκεκριμένη εταιρία την έχω και εγώ ακουστά μιας και καλός μας οικογενειακός φίλος έχει ασφαλίσει τα παιδιά του..

Τον αποζημίωσε για όλες τις υλικές φθορές, όπως ασφάλειες και κλειδαριές από τις κατεστραμμένες πόρτες, και για την αξία των κλαπέντων και τη φωτογραφική μηχανή χωρίς να του "κόψουν" ούτε ένα ευρώ..

Με όλα αυτά που ακούω πολύ φοβάμαι ότι και εμείς πρέπει να προβούμε σε αυτήν την κίνηση..

Οι διαρρήκτες δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο..

Το μόνο σίγουρο είναι ότι μας παρακολουθούν...

Και πώς αν σε βάλουν στο μάτι, ακόμη και συναγερμό να διαθέτεις, δύσκολα τη γλιτώνεις...

Σκέφτομαι αύριο να κάνουμε μια συζήτηση οικογενειακώς να δρομολογήσουμε το θέμα..

Μακριά από εμάς, βέβαια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι μέλλει γενέσθαι..

Και δεν είναι μόνο οι απώλειες φυσικά..

Είναι και αυτό το συναίσθημα που σου μένει μετά από μια τέτοια διάρρηξη..

Πολύ άσχημο...

Σαν να σε ξεγυμνώνουν..

Και δυστυχώς μέρα με τη μέρα ακούμε όλο και περισσότερα τέτοια περιστατικά..

Ας προσπαθήσουμε, τουλάχιστον, να διαφυλάξουμε ότι μπορούμε..

Και φυσικά να παρακαλάμε να μην μας βάλουν στο μάτι...

                     

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που αγαπούσε το βελονάκι!

Εγώ και τα βελονάκια μου...

Ήσυχο βραδάκι στο σπίτι..Τα παιδιά στα χέρια του Μορφέα και εγώ με τα χέρια γεμάτα πολύχρωμα βελονάκια και κλωστές..

Τις γιορτές που επισκέφτηκα την γιαγιά και τον παππού μου, μου είχαν μία ευχάριστη έκπληξη!..Σε έναν από τους απογευματινούς μας καφέδες πίσω στο γλυκό σπιτάκι τους η γιαγιά μου πήγε στην αποθήκη και σιγά σιγά έφερε ένα κουτί παλιό, χάρτινο από καραμέλες που με το ζόρι μπορούσες να διακρίνεις την γνωστή εταιρία που έφτιαχνε τις τέλειες εκείνες καραμέλες γάλακτος!...Αυτό το κουτί κρατούσε καλά από την εποχή που ο προπάππους μου ο Ξενοφών είχε το μοναδικό περίπτερο στην πλατεία του χωριού..Ακόμα θυμάμαι όταν τρέχαμε με τον ξάδερφό μου να τον αγκαλιάσουμε και να μας δώσει από την πίσω πόρτα του περιπτέρου ψεύτικο παγωτό και καραμέλες ΡΕΖ..-αλήθεια τα θυμάστε?-...

Που λες, μιας και χάρηκαν πολύ και οι δυο τους που μου αρέσει να πλέκω, όπως έπλεκε η γιαγιά μου για εμάς κάλτσες και για τον παππού φανέλες, θέλησαν να μου δώσουν όλα τα βελονάκια που είχαν ξεμείνει από το περίπτερο του προπάππου μου...Τα βελονάκια αυτά είναι σαν καινούργια και αυτό που μου άρεσε ακόμα περισσότερο είναι πως είναι πολύχρωμα..Τα κρατώ στα χέρια μου και αισθάνομαι πως κρατώ μεγάλη περιουσία..Είναι κάτι το οποίο με γεμίζει τεράστια θετική ενέργεια, επιμονή και υπομονή  να συνεχίσω να πλέκω ασταμάτητα και τα πάντα..

Γελάω σε αυτό το σημείο γιατί μέσα μου ακούω την φωνή του Δημήτρη να λέει "η γυναίκα μου η πλέκτρα".. Η αλήθεια είναι πως ο περίγυρος μου είναι ιδιαίτερα ευνοημένος από τα δυο μου χεράκια, μιας και κανείς δεν έχει μείνει παραπονεμένος μέχρι τώρα..Όλοι έχουν λάβει από ένα σκουφάκι, κάποιοι και ένα παραπάνω με ασορτί κασκόλ..Ύστερα από παρότρυνσή και εμψύχωση θέλησα να ασχοληθώ "επαγγελματικά" με το hobby μου αυτό, που πλέον έχει γίνει καθημερινή συνήθεια...

Και επειδή όλο αυτό ήθελα να έχει όνομα σκέφτηκα κάτι πολύ απλό που λέει ο γιος μου σε όλους με καμάρι.."Η μαμά μου πλέκει"..Το λέει στο σχολείο, στο super market στα κορίτσια που λέμε τα νέα μας, στην γλυκιά μας φουρνάρισσα, στον ευγενικό μανάβη μας..Μέχρι και στο παιδί από την ταχυδρομική το είπε όταν μας έφερε ένα μεσημέρι μια μεγάλη κούτα που νόμιζε ο καλός μου πως η μαμά είχε πάρει για μια ακόμη φορά βιβλία ...Όταν άνοιξε η κούτα και έβλεπε να κυλάνε δεξιά και αριστερά κλωστές και κουβάρια απογοητεύτηκε στην αρχή αλλά μετά μου είπε πως για να με συγχωρέσει που δεν του πήρα βιβλίο θα έπρεπε να του κάνω ένα σκουφί με το αγαπημένο του γράμμα το 'Ν'..

'Ετσι και έγιναν όλα..

Το "η μαμά πλέκει" του παιδιού μου έγινε Mama crochets και το γραμματάκι που ζήτησε στόλιζε το σκουφάκι που επέλεξε στα αγαπημένα του χρώματα γκρι και μπλε..

Και σαν έγινε η αρχή δεν έχω σταματημό ακόμα περισσότερο..

Έπλεξα σκουφάκι και κακσόλ για τον μονάκριβο παππού μου να τον ζεσταίνει τις ώρες που περπατάει, όταν κατηφορίζει για την εκκλησία ή όταν επισκέπτεται να φροντίσει τις κότες και τα ζαρζαβατικά του...

Και έπειτα ακολούθησαν τα ανίψια μου, η μαμά μου, οι αγαπημένες μου φίλες  και άλλες δυο υποχρεώσεις φιλικές!!.... Έπλεκα έπλεκα και θαρρείς σε κάθε θηλιά μου έφευγε ένας κόμπος από μέσα μου..Χαλάρωνα..Άδειαζα..Ξεκουραζόμουν..Γέμιζα τις μπαταρίες μου και ταξίδευα πίσω στο χρόνο, στα χρόνια εκείνα στο σπίτι της γιαγιάς με τα κατακόκκινα μάγουλά μας από την απίστευτη ζέστη που έβγαζε η ξυλόσομπα, τη μυρωδιά του ψημμένου ψωμιού με το φρέσκο βούτυρο να λιώνει και οι συνειρμοί να μην έχουν τελειωμό!...

Και μετά από μια γλυκιά συνάντηση με άλλες μαμαδο- bloggers για brunch σε σπίτι "έπεσε" και η 1η παραγγελία!....Εντάξει η χαρά μου δεν περιγράφεται..Το θέμα που μου ζήτησε η φίλη μου αγαπημένο!..Ένα σκουφάκι με ασορτί σκουφάκι για ένα μικρό κοριτσάκι που αγαπάει την  Έλσα και το Frozen!..Μα ποιο παιδάκι δεν το αγαπάει άλλωστε??..

Η χαρά μου μεγάλη..Όχι γιατί -ίσως- να μου αποφέρει χρήματα η προσπάθειά μου αυτή..Κυρίως γιατί αυτό που απολαμβάνω να κάνω  "αρέσει" και θα αρχίσει να κυκλοφορεί και έξω από τα σπίτια της μεγάλης φαμίλιας μου!!....

Αυτά τα λίγα αγαπημένοι μου φίλοι..

Αφού δεν μπορώ να συνεχίσω προς το παρόν το άλλο  μου " όνειρο" θα δημιουργήσω ένα ακόμη που είναι πιο πραγματοποιήσιμο την εποχή αυτή που βρίσκομαι σπίτι μαζί με τα παιδιά μας και έχω αναλάβει αποκλειστικά και μόνο την ανατροφή τους!..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!..

P.s. : αν σου άρεσε η νέα μου σελίδα (Mama crochets) μην ξεχάσεις να κάνεις like ή και να προσκαλέσεις κάποια φίλη σου που αγαπά το χειροποίητο..

 

Το κενό αυτοπροσώπως..

Το χτεσινό απόγευμα είχα την ευκαιρία να απολαύσω μία εξαιρετική θεατρική παράσταση που είχα βάλει στο μάτι από καιρό, μιας και παίζουν ηθοποιοί που μου προκαλούν το ενδιαφέρον..Πρόκειται για την παράσταση "Το κενό αυτοπροσώπως" που παίζεται στο Θέατρο Πόλη με μεγάλη επιτυχία την φετινή σεζόν!..

Μιας και ελάχιστες φορές έχω την πολυτέλεια να μπορώ να βγω μόνη μου να διασκεδάσω, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία φροντίζω να καλύπτω κάθε φορά μια διαφορετική μου ανάγκη..Το θέατρο, αλλά και το cinema, το αγαπώ ιδιαιτέρως μιας και έχω ωραίες αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία..Χτες, επέλεξα να πάω θέατρο λοιπόν σε μία κωμωδία με καυστικό black humor και ένα φινάλε που σε βάζει σε σκέψεις αφήνοντάς σε με έντονο το αίσθημα της χαρμολύπης..-ή τουλάχιστον με αυτό το αίσθημα άφησε εμένα-..

Τον κ. Δάνη Κατρανίδη πρώτη φορά είχα την ευκαιρία να τον απολαύσω σε ρόλο κωμικό..Τον έχω συνηθίσει σε ρόλους αυστηρούς ή "κακούς" ή τέλος πάντων πιο σοβαρούς και μου άρεσε ακόμη περισσότερο αυτή η πλευρά του..Υποδύεται έναν νευρωτικό, παρολίγον σκηνοθέτη με ροπή στις αινιγματικές σχέσεις, όπως αναφέρει και το δελτίο τύπου της παράστασης...Θα ήθελα να προσθέσω πως είναι προσιτός και καθόλου σνομπ και δεν μου χάλασε το χατίρι να φωτογραφηθούμε μετά το τέλος της παράστασης..

Το Θέατρο Πόλη όπως και να έχει βρίσκεται στην καρδιά μας οικογενειακώς, μιας και η αγαπημένη μας θεατρική παράσταση Βατραπουνζέλ παίζεται εκεί..

Η πανέμορφη Παναγιώτα Βλαντή εξίσου εξαιρετική στο ρόλο της..Η γυναίκα αυτή εκπέμπει μια απίστευτη γλυκύτητα τόσο μέσα από τους δέκτες μας όσο και από την σκηνή..Πέραν από το υποκριτικό της ταλέντο διαθέτει σπάνια ομορφιά και κορμοστασιά..Ο αέρας που αποπνέει έχει "κάτι" αξιοζήλευτο να σου μεταδώσει...

Ελπίζω να μου δοθεί σύντομα η ευκαιρία για μία ακόμη θεατρική έξοδο..

Όσοι μένουμε στην πρωτεύουσα έχουμε πολλές ευκαιρίες και όλες τις επιλογές στα "πόδια" μας..

Είναι κάτι για το οποίο αισθάνομαι τυχερή..

Και εις άλλα με υγεία θα πω και θα σας καληνυχτίσω!

Σας μαμαδογλυκοφιλώ..

Μαμά, θα μου πεις μια ιστορία?..vol. 2

Bedtime stories...

Την στήλη αυτή πολύ την αγαπώ..

Μπορεί να είναι αρκετά άδεια αλλά σκοπεύω να αρχίσω να γράφω λιγάκι πιο συχνά σε αυτήν από εδώ και πέρα..Είναι η ώρα ηρεμίας που μοιράζομαι με το μικρό ανήσυχο πλασματάκι μου..Πιο μικρό δηλαδή..τον μεγάλο εννοώ!!!Είναι η ώρα που τρυπώνουμε στη σκηνή, ξαπλώνουμε στις μαξιλάρες μας και απλά συζητάμε τις εικόνες και διαβάζουμε ιστορίες..Είναι η στιγμή που κάθεται ήρεμος στον ποπό του ο Ντίνος ο τρομερός..(κάτι σαν τον Ντένι τον τρομερό, ίδιος είναι άλλωστε)..Βέβαια, έχουμε και κάποιες αναταράξεις λόγω της μικρής Stacy's αλλά αν κάνω την φωνή μου να έχει περισσότερο ενδιαφέρον κάθεται και αυτή ήσυχα και ακούει σιωπηλά..

Σήμερα σκέφτηκα να σας δείξω τα 3 αγαπημένα βιβλία του μικρού..

Τα 2 από αυτά ανήκουν στην συλλογή του Ευγένιου Τριβιζά, τον οποίο υπεραγαπάμε..
Το τρίτο είναι του Shel Silverstein.

Για πάμε..

• "Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι"

Αυτή η ιστορία μπορεί να έχει Χριστουγεννιάτικο story, αποτελεί όμως κάτι πολύ περισσότερο από μία ακόμη Χριστουγεννιάτικη ιστορία..Το ποντικάκι αυτό θέλει να μας δείξει ότι αξίζει κανείς να προσπαθεί για το όνειρό του..Πώς όσα εμπόδια και αν συναντήσει, θα βρει τον τρόπο του να το φτάσει..Αρκεί να έχει στόχο, επιμονή και υπομονή..Αυτές οι 3 λέξεις είναι από τις πιο σημαντικές πιστεύω..
Προσπαθώ να μάθω στον μικρό να πιστεύει στα όνειρά του και να τα διεκδικεί...Πώς θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις από αυτόν και που ίσως να θελήσουν να τον μεταπείσουν για πολλά πράγματα..Ίσως να συναντήσει εμπόδια και δυσκολίες..Πράγμα απόλυτα φυσιολογικό..
Αυτός, όμως, θα πρέπει να θυμάται τι είναι αυτό που ευχαριστεί αυτόν και όχι τους άλλους..Γιατί δική του είναι η ζωή, δικές του οι επιλογές, δικά του και τα όνειρα...Με επιμονή και υπομονή όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε..

• " Ο χορός των στρουθοκαμήλων"

Μια ευχάριστη ιστορία, με ιδιαίτερα χιουμοριστικές εικόνες και λέξεις..Σε πολλά σημεία του βιβλίου ο μικρός ξεκαρδίστηκε να γελάει..Ειδικά εκεί που παρεμβάλλονται στιχάκια τραγουδιών και έκανα την φωνή λιγάκι πιο διασκεδαστική...
Αυτό που μας δίδαξε αυτή η ιστορία είναι πως είναι καλό να εκτιμάμε αυτό που έχουμε από την αρχή..Γιατί αν φερθούμε αχάριστα και αλαζονικά αργότερα θα μας βρουν πολύ χειρότερα..Επίσης, ένας άνθρωπος όταν ζει μόνος του δεν είναι ευτυχισμένος..Αλλά περίεργος, άσχημος και δυστυχισμένος..Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τα υπάρχοντα σου αλλά και να φροντίζεις τα ζωάκια τριγύρω σου..Γιατί αν συμπεριφερθείς άσχημα μόνο άσχημα θα σου φερθούν και οι υπόλοιποι..Μαθαίνουμε, λοιπόν, να μην κάνουμε ποτέ αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν οι άλλοι...Μιλάμε για την έννοια του σεβασμού και της εκτίμησης...

• "Το δέντρο που έδινε"

Μια πολύ τρυφερή ιστορία και συγκινητική ταυτόχρονα..Αυτό το βιβλίο μας το χάρισε μια πολύ πολύ αγαπημένη μου γειτόνισσα, την εποχή που ζούσαμε ακόμη στη Θεσσαλονίκη..Τότε ο Ντίνος δεν ήταν ούτε 2 ετών..Ήταν η εποχή που αναζητούσα παραμύθια και βιβλιαράκια με ήχους..Μου το έκανε δώρο μαζί με ένα βιβλίο της ηλικίας του που έδειχνε τους ήχους που κάνουν τα ζωάκια της φάρμας..Μου είπε μάλιστα πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι και για τη μαμά και για το παιδί..Τη μαμά θα την συγκινήσει το παιδί θα το βάλει σε σκέψεις..Δεν θα σας πω περισσότερα, θα περιμένω να μου πείτε εσείς τις εντυπώσεις σας..

Την επόμενη εβδομάδα θα σας δείξω μια διαφορετική συλλογή βιβλίων που διαπραγματεύεται διάφορα ζητήματα που μας απασχολούν όταν τα παιδιά μας πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο..
Σας μαμαδογλυκοφιλώ..
Καλό Σαββατοκύριακο..

Μπίσκιτ με φέτα και άνηθο!!

Αλμυρά Μπίσκιτ!

Για τον πονοκέφαλο του κολατσιού στο σχολείο σας έχω μιλήσει πολλές φορές εδώ αλλά και εδώ...Αυτήν την εβδομάδα ο μικρός ήθελε αλμυρό για κολατσιό και μάλιστα ήθελε να έχει μέσα μπόλικη φέτα, από αυτήν που του αρέσει πολύ!Έτσι, λοιπόν, χτες το απόγευμα αντί να ξαπλώνω στον καναπέ μου πλέκοντας τα μαξιλάρια που ξεκίνησα με μεγάλη χαρά, το πέρασα στην κουζίνα παρέα με τα κουζινικά μου..

Τα συγκεκριμένα αλμυρά ψωμάκια τα δοκιμάσαμε για πρώτη φορά το φθινόπωρο που μας πέρασε και η γεύση τους μας ξετρέλανε πολύ ομολογώ!Έχουν λίγα υλικά και από εκείνα που διαθέτουμε στο ψυγείο και στα ντουλάπια μας συνήθως!.Και αυτήν την συνταγή την βρήκα στο φανταστικό βιβλίο της Marisa's "My sweet and skinny life"...

Τι θα χρειαστείτε : 

• 75 γρ. βούτυρο
• 264 γρ. μαλακό αλεύρι
• 2 κ.γ. μπέικιν
• 3/3 κ.γ. αλάτι
• 1/2  κ.γ. μαγειρική σόδα
• 50  γρ. φέτα θρυμματισμένη
• 4 κ.σ. άνηθο
• 145 ml. ξινόγαλα
• 70 γρ. γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά

* Επειδή η συγκεκριμένη δοσολογία είναι για 12 κομμάτια εγώ κάνω διπλή δόση μιας και τα 12 κομμάτια μας πάνε μόλις 2 μέρες..

• Κόψτε το βούτυρο σε κύβους και αφήστε το στην άκρη.
• Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς και στρώστε μια λαδόκολλα στο ταψί που θα τα ψήσετε.
• Σε ένα μπολ αναμείξτε το αλεύρι με το αλάτι και το μπέικιν και τη σόδα.
• Έπειτα ρίξτε το βούτυρο και χτυπήστε με το φτερό ώσπου να γίνει το αλεύρι σαν άμμος και το βούτυρο σαν μπιζέλια. 
• Στη συνέχεια προσθέστε τη φέτα και τον άνηθο. Ανακατέψτε καλά και προσθέτε το γιαούρτι με το ξινόγαλα. Ζυμώστε μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη. Να ξέρετε πως κολλάει στα χέρια.
• Με τη βοήθεια του κουταλιού δώστε σχήμα στρόγγυλο σε κάθε μπάλα ζύμης που αφήνετε στο ταψί.
• Αφήστε ένα ικανοποιητικό κενό γιατί θα φουσκώσει ελάχιστα το μπαλάκι σας να μην κολλήσει.
• Ψήστε για 15 λεπτά περίπου ώσπου να ροδίσουν.Αν τα ψήσετε παραπάνω θα ξεραθούν πολύ.

💡Γνωρίζατε ότι τα μπίσκιτ είναι παραδοσιακό αμερικάνικο ψωμί από τις νότιες πολιτείες?..Τα σερβίρουν στο πρωινό ή στο δείπνο με κοτόπουλο.Η συγκεκριμένη συνταγή της Marisa's έχει 52% χαμηλότερα λιπαρά και λιγότερες θερμίδες σε σχέση με την κανονική συνταγή!Ο μικρός μου τα τρώει δυο δυο και είμαι σίγουρη πως θα μου τα ζητήσει και την επόμενη εβδομάδα!!

Σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Το Mama's 'n' Papa's σας πάει στην παράσταση της "ΒατΡαπουνζέλ"!

Giveaway ΒατΡαπουνζέλ!!

Ο μήνας αυτός οφείλετε να ομολογήσετε πως είναι των δώρων!...

Με μεγάλη μου χαρά το Mama's 'n' Papa's μαζί με το θέατρο ΡΕΤΡΟ σας προσφέρουν 5 διπλές προσκλήσεις και σε 10  τυχερούς "1+1" διπλά εισιτήρια (δηλαδή πληρώνετε το ένα στο ταμείο, το 2ο είναι δωρεάν!) για την παράσταση της "ΒατΡαπουνζέλ" στις 17 Ιανουαρίου..


Όροι συμμετοχής : 

1. Κάντε like στη σελίδα του Θέατρο ΡΕΤΡΟ στο Facebook που θα βρείτε εδώ!!
2. Κάντε like στη σελίδα του Mama's 'n' Papa's στο Facebook που θα βρείτε εδώ!!
3. Συμπληρώστε την φόρμα συμμετοχής  που σας δίνετε εδώ κάτω.

a Rafflecopter giveaway

Έγκυρες συμμετοχές είναι μόνο όσες ακολούθησαν και τα 3 βήματα.

• Ο διαγωνισμός θα λήξει την Παρασκευή στις 15 Ιανουαρίου στις 3 το μεσημέρι και οι νικητές θα ενημερωθούν με email αλλά και με ανακοίνωση στη σελίδα του Mama's 'n' Papa's στο Facebook.

Την δική μας εμπειρία από την εκπληκτική αυτή παράσταση την χρονιά που μας πέρασε μπορείτε να την διαβάσετε εδώ και την φετινή μας Χριστουγεννιάτικη εμπειρία με την ΒατΡαπουνζέλ εδώ!!..


Πληροφορίες σχετικά με την παράσταση:

Η "ΒατΡαπουνζέλ" βασισμένη σε παραμύθια των αδελφών Γκρίμ, παίζεται για το κοινό από 1 Νοεμβρίου το 2015 και κάθε Κυριακή στις 15 μ.μ. στο "ΠΟΛΗ" Θέατρο που βρίσκεται Φωκαίας 4 και Αριστοτέλους 87 στην Πλατεία Βικτωρίας (δίπλα στον ηλεκτρικό σταθμό).

Η παράσταση δημιουργήθηκε για 2 ηθοποιούς, οι οποίοι εναλλάσσουν τους διαφορετικούς ρόλους του παραμυθιού. Με αφορμή τα γνωστά παραμύθια " Βασιλιάς Βάτραχος" και " Ραπουνζέλ" και με υλικά την παιδικότητά τους αλλά και ότι μπορούν να ξετρυπώσουν από την αποθήκη του σπιτιού τους, δύο αδερφές ξεκινούν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να παίζουν!
Διαρκεί 50' και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6-9 ετών.
Παίζεται στα Ελληνικά, στα Αγγλικά και στα Γερμανικά!

Νικητές του διαγωνισμού : 

Τις διπλές προσκλήσεις κερδίζουν οι εξής: 

1 Marianna Digka Vasilopoulou (x3)
2.Maria Koutsominou
3.Alexandra Sar

Τα 10 εισιτήρια 1+1 κερδίζουν οι εξής : 

1.Efi Argyropoulou
2.Nektaria Nektaria
3.Sofia Meimaroglou
4.Giwta h psipsina
5.Giota Petropoulou
6.Ioanna
7.Ioanna Kem
8.Γιούλη Μπούζα
9.
10.

Λόγω έλλειψης συμμετοχής 2 εισιτήρια 1+1 έχουν μείνει κενά..
Όποιος επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω email ή προσωπικού μηνύματος για να προλάβει να πάει!

Νομίζω πως θα την απολαύσετε όσο και εμείς!
Καλή επιτυχία!
Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

{Ωδή στη Φιλία}

Σήμερα έρχομαι λιγάκι στεναχωρημένη να γράψω στην στήλη μου Lazy nights ίσως και απογοητευμένη, σίγουρα όμως πιο συνειδητοποιημένη όσο ποτέ..Ένα διαφορετικό post από όλα τα υπόλοιπα. Ένα post για την {Φιλία} και ότι συνεπάγεται αυτή..

Μία λέξη τεράστια, με βαριά σημασία..Δεν υπάρχει ανθρώπινος δεσμός που να έχει υμνηθεί περισσότερο..Έχουν γραφτεί για αυτήν άπειρα στιχάκια, αποφθέγματα, γνωμικά, παροιμίες, βιβλία και τραγούδια...Τι σημαίνει φιλία για τον καθένα είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό..Ξέρεις από τη στιγμή που μπήκα στον χώρο του blogging άρχισα να εκτιμώ πολύ διαφορετικά την λέξη αυτή..
Δημιούργησα φιλίες με ανθρώπους που έχω συναντήσει ελάχιστα, ανθρώπους δοτικούς που δεν έχουν κανένα συμφέρον απέναντί μου, με γνωρίζουν μόνο από τις αναρτήσεις μου και όμως εκδηλώνουν συναισθήματα αγάπης και καλοσύνης..Μέσα από την ενασχόληση μου, όμως, με το blogging κατάλαβα και ποιοι από τους ήδη υπάρχοντες φίλους μου ξέρουν πραγματικά ποια είμαι και με εκτιμούν...
Τα social media έχουν ένα κακό...Ή μάλλον οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούμε έχουμε ένα κακό..Μέσω αυτών προβάλουμε πεποιθήσεις, όνειρα, πιστεύω κάποιες φορές με όχι τόσο κομψό τρόπο..Ορισμένοι πολλές  φορές κατηγορούν και σχολιάζουν άσχημα καταστάσεις και δημόσια πρόσωπα χωρίς να σκεφτούν πως κάποιος που θα το διαβάσει ίσως να έχει αντίθετη άποψη από αυτούς και μπορεί να το πάρει προσωπικά (εφόσον έχει προχωρήσει σε χαρακτηρισμούς)..Αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί για αυτό και ποτέ δεν αναρτώ πολιτικά posts ή δημοσιεύσεις με βαριά κατηγορώ και τα συναφή..
Πόσες φορές αλήθεια έχεις δημιουργήσει φίλους κατά συνθήκη??..Εγώ δυστυχώς πολλές! Είτε λόγω του συζύγου μου, είτε λόγω δουλειάς, είτε λόγω πανεπιστημίου..Εκεί δεν πρόκειται για πραγματική φιλία..Αυτό είναι σίγουρο.Υπάρχουν στιγμές που οι καταστάσεις σε οδηγούν να δεθείς λιγάκι παραπάνω με άτομα από αυτήν την κατηγορία και στο τέλος αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που το έκανες..Δυστυχώς, δεν μπορείς να το αποφύγεις..
Εκεί που έχω, όμως, εγώ την μεγαλύτερη "επιτυχία" είναι στις λυκοφιλίες...Άνθρωποι που νομίζω πως είναι ειλικρινείς, ευαίσθητοι και φιλότιμοι στην πορεία αποδεικνύονται πως πίσω από την πλάτη μου μιλούν άσχημα. That's life θα μου πεις!..Άνθρωποι που τους άνοιξα το σπίτι μου, τους έβαλα στην οικογένειά μου, τους πρόσφερα ότι μπορούσα και διέθετα μου γύρισαν την πλάτη. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που έχουν αυτοί οι τύποι ανθρώπου είναι η τάση να κατηγορούν τους άλλους ενώ δεν είναι παρόντες στη συζήτηση. Ποιος όμως σου εγγυάται πως δεν κάνουν το ίδιο και με σένα?Ακούγεται λιγάκι μπερδεμένο αλλά προσπάθησε να το κάνεις εικόνα..
Τι είναι, όμως, πραγματική φιλία??..Ποιος μπορεί να δώσει έναν ορισμό?Πόσοι την έχουμε βιώσει και αισθανθεί?..
Πως μπορείς να ξέρεις αν η φιλία σου θα κρατήσει για πάντα?
Δεν μπορείς να ξέρεις! Απλά ρισκάρεις έχω να συμπληρώσω εγώ! 
Η δική μου εμπειρία έχει να μου πει το εξής...

via http://www.rosehilldesigns.blogspot.gr/

Φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί όχι μόνο στην απώλεια, στην στεναχώρια, στις δυσκολίες...Ναι, χρειάζεσαι πολύ τον φίλο σου όταν είσαι χάλια, στεναχωρημένος, πληγωμένος και τα συναφή..Τον χρειάζεσαι ακόμη περισσότερο, όμως, στην ευτυχία σου, στην επιτυχία σου, στην αναγνώρισή σου..
Οι δικοί μου φίλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα τους ενός χεριού..Στα 30 μου, σχεδόν, χρόνια έχω να πω πως ίσως να είναι και λιγότεροι από 4..Υπήρξαν πλάι μου στην χειρότερη στιγμή της ζωής μου...Μου κράτησαν το χέρι στις 2 μου γέννες..
Με στόλισαν όταν ντύθηκα νύφη και με έκαναν να κλάψω λίγο πριν πάρω το μονοπάτι για το παρεκκλήσι που θα μου άλλαζε τη ζωή..Είναι μαζί μου σε κάθε νέο μου ξεκίνημα και με ενθαρρύνουν συνεχώς να μην τα παρατήσω..Δεν μου χαιδεύουν τα αυτιά και δεν ήταν λίγες οι φορές που ήρθαμε σε διαμάχη για πολλά ζητήματα στα τόσα χρόνια φιλίας..Οι 2 μου αγαπημένες φίλες κρατούν γερά από τα παιδικά μου χρόνια..Η μία από τα πολύ πολύ παιδικά μου χρόνια και η άλλη από τα εφηβικά..
Δεν μιλάμε καθημερινά, μιας και δεν μας το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μας,..Δεν βρισκόμαστε συχνά μιας και μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα..Ξέρω, όμως, πως αν σφυρίξω θα εμφανιστούν δίπλα μου..Ξέρουν πως αν σφυρίξουν θα πάρω το πρώτο αεροπλάνο..

via http://www.rosehilldesigns.blogspot.gr/

Κάτι που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ είναι αυτό..
"Σκέψου αν θα αισθανόσουν άνετα να δώσεις το κλειδί του σπιτιού σου στους 2 καλύτερους σου φίλους. Αν όχι βρες άλλους καλύτερους φίλους.." H. Jackson Brown
Όπως και να έχει, ο χρόνος είναι αυτός που θα κρίνει καλύτερα..
Οι σοφοί είπαν...

• "Ο χρόνος ανακαλύπτει την αλήθεια" Σοφοκλής
• "Ο καλύτερος σύμβουλος είναι ο χρόνος" Πιττακός 
• "Κρίνει φίλους ο καιρός, ως χρυσόν το πυρ" Μένανδρος

Οι δικοί μου φίλοι είναι συνοδοιπόροι μου, δεν έχουμε απαραίτητα τους ίδιους στόχους ούτε και τα ίδια όνειρα ζωής..Έχουμε, όμως, σίγουρα τα ίδια κίνητρα, ίδιες αξίες και μας συνδέει αμοιβαίος σεβασμός..Αγαπάμε την διαφορετικότητά μας και στηρίζουμε τις επιλογές μας αμφότερα! Μας εμπνέουν τα ίδια πράγματα πολλές φορές αλλά και όταν κινούμαστε σε διαφορετικά μήκη κύματος αισθανόμαστε πάλι κοντά ο ένας στον άλλον! Δεν κρίνουμε ούτε σαμποτάρουμε!Απλά παρατηρούμε και supportαρουμε!
Το ευχάριστο είναι πως οι φίλες μου αυτές, οι πραγματικές, ήδη έχουν αρχίσει να αυξάνονται!Το blogging μου έχει χαρίσει ήδη 3 υπέροχους ανθρώπους και εύχομαι πάντα να κρατά η μία το χέρι της άλλης!

Και κάτι που μας απασχόλησε και σήμερα στην ομάδα μας..
Σε όλες αυτές -ους που μας θεωρούν  φαντασμένες γιατί μας αρέσει να  μοιραζόμαστε σκέψεις προσωπικές, συνταγές, ταξίδια, προορισμούς και κατασκευές έχω πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μου δίνουν ακόμα περισσότερη δύναμη να συνεχίσω! Αυτό που με στεναχωρεί είναι πως ανάμεσα σε αυτούς που ενστερνίζονται την παραπάνω άποψη, τυγχάνει να είναι ''φίλη'' μου, αλλά από εκείνους τους ''κατά συνθήκη φίλους'' ξέρεις..Με στεναχωρεί πολύ που είμαστε τόσο πίσω ιδεολογικά από τον υπόλοιπο κόσμο, γιατί το blogging στο εξωτερικό αποτελεί κανονικό επάγγελμα, για το οποίο μάλιστα πληρώνονται αδρά οι bloggers..Στην χώρα μας είναι κάτι το κατακριτέο και επιλήψιμο..
Δεν ξέρω αν σε κούρασα με την σημερινή μου ανησυχία- φιλοσοφία! Ωστόσο, θα ήθελα πολύ να διαβάσω τα σχόλιά σου!
Ως την επόμενη συνάντησή μας, σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Apple bars!!

Αφράτες μπάρες μήλου..

Το μήλο για εμάς αποτελεί καθημερινό snack κατά τη διάρκεια της ημέρας..

Είμαι από τις τυχερές μαμάδες που τα παιδιά τους τρώνε φρούτα..

Τα μήλα και τις μπανάνες η αλήθεια είναι πως δεν τα προλαβαίνουμε..

Άλλωστε μην ξεχνάμε πως ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα, όπως πολύ σωστά λέει και η παροιμία μας..

Το φρούτο όμως αυτό μας αρέσει πολύ να το χρησιμοποιούμε και στις συνταγές μας, όσες έχουν να κάνουν με πίτες, τάρτες, κέικ, muffins και cupcakes...

Άνοιξα λοιπόν το αγαπημένο μου βιβλίο συνταγών με χαμηλές θερμίδες της Marisa's και αποφασίσαμε με τον μικρό μου μάγειρα να φτιάξουμε αυτήν την φορά μπάρες μήλου!!

Τι θα χρειαστείτε : 

• 99gr. υγρή μαύρη ζάχαρη
• 54 gr. κρυσταλλική ζάχαρη
• 57 gr. βούτυρο
• 1 μεγάλο ασπράδι
• 1/σ κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
• 168 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 1/4 κ.γ. αλάτι
• 3/4 κ.γ. κανέλα
• 2 μεγάλα μήλα σε κύβους (εγώ έβαλα Φούτζι)
• 28 gr. καρύδια προαιρετικά 

Ζεστάνετε το βούτυρο σε μια μικρή κατσαρόλα με τα 2 είδη ζάχαρης ώσπου να λιώσει και να ενοποιηθεί το μείγμα.Αφήστε το να κρυώσει.

Προθερμάνετε το φούρνο στους 170 βαθμούς και λαδώστε ένα ταψάκι. τετράγωνο κατά προτίμηση, διαστάσεων 20x20 .

Ανακατέψτε σε μια λεκάνη το αλεύρι με το με το μπέικιν, το αλάτι και την κανέλα.

Κόψτε τα μήλα σε κύβους.

Σε ένα μικρό μπολ ρίξτε το ασπράδι και ανακατέψτε το με τη βανίλια και με 1 1/2 κ.σ. νερό.

Ρίξτε το υγρό μείγμα με το μείγμα του αλευριού μέσα στην κατσαρόλα με τη ζάχαρη και το βούτυρο και ανακατέψτε ώσπου να ενωθούν καλά τα υλικά!

Προσθέστε τα μήλα και απλώστε το μείγμα στο ταψί.Επειδή το μείγμα είναι παχύρευστο εγώ έβρεξα λίγο το χέρι μου ώστε να μπορώ να απλώσω το μείγμα μου ομοιόμορφα στο ταψάκι..

Νομίζω πως είναι από τα πιο υγιεινά σνακ που έχω ετοιμάσει για το κολατσιό του μικρού στο σχολείο..!!Είναι ιδανικό και τα πιτσιρίκια αλλά και για εμάς την ώρα του δεκατιανού για παράδειγμα...Και είναι 45% ελαφρύτερες από τις υπόλοιπες μπάρες μήλου, όπως μας πληροφορεί η ίδια η Marisa στο βιβλίο της!

Η συγκεκριμένη δοσολογία είναι για 12-16 μπάρες και η καθεμία έχει 143 θερμίδες.

3,5% λιπαρά     20 γρ. υδατάνθρακες    11 mg. χοληστερίνη

*η συνταγή, η εκτέλεση και οι θερμίδες είναι όλα από το βιβλίο της συγγραφέως*

Για περισσότερες ιδέες για σνακ ρίξτε μια ματιά εδώ!!

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

New Year's Giveaway!..

New Year's Giveaway!..

Σκέφτηκα να υποδεχτούμε το 2016 προσφέροντας σε όλους τους αναγνώστες του 
Mama's 'n' Papa's ένα ιδιαίτερα χρήσιμο δωράκι για τον χειμώνα!..
Το giveaway αυτό αφορά τη νέα μου σελίδα Mama crochets στην οποία θα αναρτούνται όλα τα σκουφάκια αλλά και οι υπόλοιπες δημιουργίες μου με τα αγαπημένα μου βελονάκια..
Σαν λάτρης του χειροποίητου έχω στηρίξει πολλές φίλες bloggers -και μη- και από καιρό σκεφτόμουν να πάω λιγάκι παραπέρα την αγάπη μου για το πλέξιμο με βελονάκι..
Η σελίδα μπορεί ακόμη να είναι λιγάκι "φτωχή" αλλά ευελπιστώ εντός των ημερών να γεμίσει περισσότερο με φωτογραφίες από τα σκουφάκια και τα κασκόλ που έχω ήδη πλέξει για αγαπημένους φίλους και φίλες!..

Αυτό που θα κερδίσεις είναι ένα από τα 3 σκουφάκια της φωτογραφίας με δικαίωμα επιλογής!
Εσύ θα κρίνεις αν θέλεις σκουφάκι για κοριτσάκι, σκουφάκι για αγοράκι ή αν προτιμάς ένα σκουφάκι για σένα την ίδια- ..-και αν είσαι άντρας ίσως να θέλεις να κάνεις ένα ακόμη δωράκι στην όμορφη γυναίκα σου!..-

Δεν έχεις παρά να ακολουθήσεις τα εξής βήματα για να λάβεις μέρος στον διαγωνισμό : 

1. Χάρισέ μου ένα like στην σελίδα Mama crochets και αν θέλεις προσκάλεσε τους φίλους σου να την δουν και αυτοί.
2. Like στη σελίδα Mama's 'n' Papa's και δημόσια κοινοποίηση τη φωτογραφία του διαγωνισμού που θα βρεις εδώ!!
3. Συμπλήρωσε την ακόλουθη φόρμα συμμετοχής..

a Rafflecopter giveaway

Όροι διαγωνισμού: 

• ο διαγωνισμός ισχύει μόνο για κατοίκους εντός Ελλάδος..
• τα έξοδα αποστολής τα χρεώνεται εξ' ολοκλήρου το Mama crochets.
• το όνομα του τυχερού θα ανακοινωθεί στις 14 Ιανουαρίου στις 10 το βράδυ στην ανάρτηση αυτή αλλά και στη σελίδα του Mama's 'n' Papa's στο facebook..
• για να είναι έγκυρη η συμμετοχή είναι απαραίτητο να ακολουθηθούν όλα τα προαναφερθέντα πεδία..
• ο τυχερός θα κληρωθεί αυτόματα μέσω του rafflecopter και αμέσως θα του αποσταλεί προσωπικό mail..
• αν αυτός που θα κληρωθεί δεν έχει ακολουθήσει όλα τα πεδία η κλήρωση θα διεξαχθεί εκ νέου.

Ελπίζω να βρήκες ενδιαφέρον τον διαγωνισμό αυτό!

Καλή επιτυχία!..


Νικήτρια του διαγωνισμού είναι η...
Anna Tsagali-Lazaros Nikolaidis !!!!

Πάει ο παλιός ο χρόνος!

Happy 2016!!!

Καλή χρονιά και χρόνια πολλά!

Πάει ο παλιός ο χρόνος και μαζί με αυτόν όλα τα στραβά και τα ανάποδα!Ελπίζω να τα περάσατε όμορφα, ήσυχα και οικογενειακά όπως ακριβώς αρμόζει η κατάσταση αυτές τις ημέρες!..Εμάς το νέο έτος δεν μας βρήκε στο σπίτι μας, μιας και πάντα τέτοιες μέρες κάνουμε ταξιδάκι στην Θεσσαλονίκη στους δικούς μου!Φέτος, ήθελα λίγο περισσότερο να φύγω..Είχα ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις και να συναντήσω τους αγαπημένους μου φίλους, να συζητήσουμε αυτά που μόνο με αυτούς μπορώ να μοιραστώ, να γλεντήσουμε, να ξενυχτήσουμε και να το ευχαριστηθούμε!..

Η καλή μου η μανούλα -για μία ακόμη φορά- ετοίμασε ένα υπέροχο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και όλη η οικογένεια μοιράστηκε όμορφες στιγμές γύρω από αυτό..Τα πιτσιρίκια ενώθηκαν και πάλι και έκαναν τα μαγικά τους παίζοντας και χοροπηδώντας σε όλο το σπίτι..Είπαν τα κάλαντα και άνοιξαν πολλά δώρα..Τα γλυκά πήγαιναν και ερχόντουσαν όπως και οι απίστευτες σαλάτες της χρυσοχέρας μανούλας μας..Από φαγητό, κρασί και κους κους άλλο τίποτα..Υπάρχει τίποτα καλύτερο για την ημέρα των Χριστουγέννων?...

Για μένα, αν ρωτάς, αυτό είναι η μαγεία των Χριστουγέννων και κατ' επέκταση των εορτών!...

Η οικογένεια όλη ενωμένη, η μαμά να ετοιμάζει λιχουδιές για τα παιδιά της και τα εγγόνια της, οι παππούδες και οι γιαγιάδες να βρίσκονται στο σπίτι παρέα με τα εγγόνια και τα δισέγγονα, μουσική να παίζει και τα πιτσιρίκια να χορεύουν και να τραγουδούν..

Να ανοίγουν οι πόρτες διάπλατα να ακουστούν τα κάλαντα από τα παιδιά της γειτονιάς...

Να μοσχομυρίζει το σπίτι κανέλα, βούτυρο, μοσχοκάρυδο και γαρύφαλλο..

Οι επισκέπτες να πάνε και να έρχονται και η κουζίνα να παίρνει φωτιά από τις ετοιμασίες..

Γιατί το νόημα των γιορτών είναι να μοιράζεσαι λίγο παραπάνω από ότι μοιραζόσουν τις προηγούμενες ημέρες..

Είναι να μοιράζεσαι στιγμές αγάπης και συντροφικότητας...

Να αφήνεις τις υποχρεώσεις σου και τα "θέλω" σου και να βρίσκεσαι με την οικογένειά σου..

Να θυμάσαι ιστορίες από τα παιδικά σου χρόνια με τα αδέρφια σου και να γελάς..

Να πηγαίνεις βόλτα στα μαγαζιά με την μαμά σου..(όλο και κανένα δωράκι παραπάνω θα σου κάνει, you never know)..

Να ανάβεις όλα τα λαμπιόνια με τα οποία στόλισες το σπίτι και να κάθεσαι με παρέα να χαζεύεις το τζάκι και το δεντράκι που με τόσο χαρά στόλισες πριν μέρες..

Να προσφέρεις δώρα, όχι απαραίτητα αξίας αλλά αγάπης..

Έτσι ήταν οι δικές μας γιορτές με την οικογένειά μου πάντα..

Το μόνο που άλλαξε τα τελευταία χρόνια είναι πως ένα πρόσωπο μονάχα λείπει από την παρέα μας, και αυτό μας κάνει να μελαγχολούμε ή να θέλουμε να πιούμε ένα ποτηράκι παραπάνω..

Γιατί και οι γιορτές έχουν την θλίψη τους κάποιες φορές..

Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι πως το όνειρό μας για λευκή Πρωτοχρονιά έγινε πραγματικότητα..

Την εβδομάδα της αλλαγής του χρόνου αφήσαμε την όμορφη Θεσσαλονίκη και πήγαμε στο χωριό του Δημήτρη..Παραμονή του χρόνου όλη η πλάση γέμισε χιόνι...Χιόνιζε μανιωδώς και ασταμάτητα...Δεν χάσαμε ευκαιρία και πήγαμε στο βουνό του χωριού να γευτούμε τον χιονιά..

Τα παιδιά δεν σταμάτησαν να κυλιούνται στο απάτητο χιόνι και να ανοίγουν το στόμα τους μήπως και καταφέρουν να δούνε τη γεύση έχει η χιονονιφάδα..Ντυθήκαμε καλά και αφεθήκαμε αυτή τη φορά στη μαγεία της φύσης..

Από το βουνό φρόντισα να ψάξω για το αγαπημένο μου δεντράκι που δίνει γκι..Μπορεί να γρατζουνίστηκα αρκετά για να κόψω μερικά κλαδιά χαλάλι του όμως,..Είναι τόσο όμορφα αυτά τα κλωναράκια και στολίζουν ακόμη πιο υπέροχα τα σπίτια μας αυτές τις γιορτινές ημέρες!..

Οι βραδιές μας κύλησαν ήσυχα δίπλα στο τζάκι με ταινίες πολλές, παιδικές Χριστουγεννιάτικες αλλά και νέες κυκλοφορίες για εμάς τους μεγάλους, και με πολύ πολύ πλέξιμο φυσικά..Ήταν ευκαιρία μιας και όταν δεν είσαι σπίτι σου έχεις πολύ λιγότερα πράγματα να κάνεις και περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σου και τα παιδιά..

Ο καλός μας Άι Βασίλης δεν μας ξέχασε και φέτος και ευτυχώς μας έκανε το χατίρι και ήρθε στο σπίτι μας στο χωριό!..Την προηγούμενη μέρα φροντίσαμε να ψήσουμε μπισκοτάκια με κακάο που ξέρουμε πως του αρέσουν και δεν ξεχάσαμε να =γεμίσουμε το πιάτο του με αρκετά από αυτά για να έχει και στο δρόμο..Του βάλαμε και γαλατάκι και ένα μεγάλο καρότο για τον Ρούντολφ που έκανε τόσα χιλιόμετρα για μας..

Ο μικρός ξύπνησε από τα αξημέρωτα και με απόλυτη ησυχία κατέβηκε κάτω να δει αν υπήρχε τίποτα για αυτόν και για την μικρή του αδερφή δίπλα στο τζάκι..Τα μάτια του άστραψαν όταν είδε δυο κουτιά να κάθονται εκεί με δυο χαρτάκια κολλημένα πάνω τους..Όλο χαρά ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλιά και ήρθε να με ξυπνήσει, ώστε να του διαβάσω τι έλεγε στο χαρτάκι..Όταν, δε, άνοιξε το περιτύλιγμα και είδε αυτό που ζήτησε φώναζε "Αι Βασίλη αν με ακούς σε ευχαριστώώώώ"!!!!!!

Για την νέα χρονιά δεν έχω παρά να ευχηθώ σε όλους μας υγεία και ειρήνη!

Εύχομαι η χρονιά αυτή να μην μας στερήσει τίποτα από την προηγούμενη και να φέρει ακόμα περισσότερες ευτυχισμένες χαρές στις οικογένειές μας..

Και στα δύσκολα που θα μας βρουν να μας δώσει δύναμη να τα ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και ανώδυνα..

Καλή χρονιά λοιπόν με Υγεία Αγάπη και Ευημερία για όλον τον κόσμο!..