Αυτές τις μέρες είμαι πολύ σκεπτική! Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είμαι λιγάκι περισσότερο ευαίσθητη! Λίγο γιατί μου λείπει ο Φώντας μου, λίγο εξαιτίας των γεγονότων που συμβαίνουν στον πλανήτη μας! Όλα μαζί μου προκαλούν κάποιες στιγμές θλίψη!Θυμώνω με τον εαυτό μου όταν γίνομαι αχάριστη και ξεχνώ το πόσο ευλογημένη είμαι και εγώ και η οικογένειά μου, τα παιδιά μου που είναι υγιή και έχουν ένα ζεστό σπιτικό με όλα τα αγαθά στη διάθεσή τους, που είμαστε υγιείς και εμείς και μπορούμε να τα φροντίσουμε, που έχω την μανούλα μου και τα αδέρφια μου που υπεραγαπώ, που..που..που.. Μπορεί να έχω όρεξη για δημιουργία, συναντήσεις και να βρίσκομαι σε απόλυτο γιορτινό mood, ωστόσο υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που η καρδιά μου γεμίζει ανησυχία και θλίψη!Επειδή πιστεύω πολύ στις λέξεις που χρησιμοποιώ στην καθημερινότητά μου και στην δύναμη που έχουν αυτές, όπως σου είχα πει και εδώ, θέλησα να γράψω όλες τις ευχές και τις σκέψεις μου για τις οποίες προσεύχομαι κάθε μέρα στον Θεό που πιστεύω!Και έτσι δημιούργησα ένα δεντράκι ευχών, να τις βλέπω καθημερινά και να τις προφέρω!Δεν πρόκειται για κανένα super wow δέντρο με φοβερό στήσιμο και τέτοια.. Είναι κλαδιά από έλατο που αγόρασα για να στολίσω την τραπεζαρία μου! Θέλησα να τα γεμίσω με ευχές! Ευχές όχι μόνο για εμάς προσωπικά, αλλά ευχές για όλο τον κόσμο! Μου σπαράζει η καρδιά κάθε φορά που βλέπω αυτές τις απαράδεκτες φωτογραφίες να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με παιδιά χτυπημένα, γεμάτα αίματα και τρομαγμένα! Θα μου πεις πως αλλιώς θα ενημερωθείς και θα σου πω πως έχεις δίκιο! Φυσικά και πρέπει να ξέρουμε τι γίνεται στον κόσμο που ζούμε! Κάθε φορά που τα κοιτώ βάζω στη θέση τους τα δικά μου παιδιά και τρέμω ολόκληρη!Τρομοκρατούμαι και αγωνιώ! Προσεύχομαι για αυτά τα παιδιά και τους γονείς που ζουν αυτό το μαρτύριο εξαιτίας όλων αυτών των δυναστών που τους(μας)καταδυναστεύουν! Χάνω τα λόγια μου και γονατίζω!
Αυτό το δεντράκι λοιπόν το έφτιαξα για να μου θυμίζει όλα όσα ξεχνώ κάθε φορά που σκέφτομαι αχάριστα! Το έχει η φύση μας να είμαστε αχάριστοι! Να ξεχνάμε πως τίποτα σε αυτή την ζωή δεν είναι δεδομένο και μόνιμο! Σήμερα ζούμε έτσι, αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει! Σήμερα είμαστε υγιής στα σπίτια μας μέσα, αύριο (πάλι θα πω) δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει! Στεναχωριέμαι με όσους δεν συμπονούν όλους τους πρόσφυγες που εγκλωβίστηκαν στη χώρα μας! Ξέρω, υπάρχουν και εξαιρέσεις ανάμεσα σε αυτούς που προκαλούν και φέρονται επικίνδυνα! Τι τους κάνει να πιστεύουν, όμως, πως ίσως μια μέρα δεν θα βρεθούν στη θέση τους?Είμαι απόγονος προσφύγων! Ο προ πάππους μου ήρθε πρόσφυγας από την Φάτσα της Κερασούντας!Η Κερασούντα των Ελλήνων του Πόντου! Είμαι τυχερή γιατί πρόλαβα και έζησα τους παππούδες μου και ρούφηξα κάθε τους λέξη, την χάραξα καλά στο μυαλό και στην ψυχή μου! Τα σπίτια των προγόνων μου καταστράφηκαν, οι οικογένειές τους αποδεκατίστηκαν, οι περιουσίες τους αφανίστηκαν! Πέρασαν στον Ελλαδικό χώρο βρώμικοι, χτυπημένοι χωρίς απολύτως τίποτα! Η μόνη τους επιλογή ήταν να παλέψουν για να ζήσουν!Να σταθούν στα πόδια τους!Όλα αυτά μου ήρθαν στο μυαλό μετά από μία συζήτηση με τη γιαγιά μου στο τηλέφωνο! Μοιράστηκα τις σκέψεις μου μαζί της και εκείνη μοιράστηκε μαζί μου τις ευχές που διαβάζει κάθε μέρα από το Ευχολόγιο της! Με βάση την δική της σκέψη θέλησα και εγώ να δημιουργήσω τις δικές μου ευχές για την νέα χρονιά! Θα μου πεις τα προβλήματα που μας απασχολούν δεν είναι μόνο αυτά που αφορούν τους πρόσφυγες! Είναι πολλά περισσότερα που αφορούν εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας επίσης! Είναι το μέλλον και το δικό τους αλλά και το δικό μας! Είναι η ίδια μας η ζωή και τα όνειρά μας! Είναι πολλά..
Δεν ξέρω αν σε μπέρδεψα ή αν σε εκτόπισα από το Χριστουγεννιάτικο κλίμα στο οποίο πιθανόν να βρίσκεσαι, και πολύ καλά θα κάνεις να παραμείνεις! Ήταν σκόρπιες σκέψεις μου που ήθελα να μοιραστώ μαζί σου! Σκέψεις που κάποιες φορές με ρίχνουν! Ειδικά εκείνες που με οδηγούν στον Φώντα μου! Εκείνες κάνω ώρα να τις ξεπεράσω!💔
Το δεντράκι μου αυτό θα το κοιτώ καθημερινά, θα χαμογελώ και θα είμαι κάθε μέρα ευγνώμων!😊😊
Ως την επόμενη συνάντησή μας, σε μαμαδογλυκοφολώ!
