{ YOLO} You only live once!

Μόλις προχτές γυρίσαμε από το εξοχικό και ήδη δεν βλέπουμε την ώρα να φύγουμε ξανά..Αυτή τη φορά, όμως, για έναν ολόκληρο μήνα σχεδόν..Οι διακοπούλες μας ξεκινούν επισήμως την Πέμπτη και ήδη μετρώ τις ώρες...Η ζέστη στην Αθήνα, αλλά και αυτή η απίστευτη υγρασία που σε κάνει να κολλάς από πάνω μέχρι κάτω, δεν υποφέρεται...Ευτυχώς, συνεχίζουμε να έχουμε παρέα μας την ανιψιά μου και οι μέρες αυτές κυλούν πιο ευχάριστα..Συνεχίζουμε το μαραθώνιο αγορών μας και συνεχίζουμε να έχουμε θετική σκέψη για όλα τα πράγματα..Και αν κάποια στιγμή μας χαλάει η διάθεση (για εντελώς χαζούς λόγους) το προσπερνάμε και πάμε παρακάτω..Θέλω να τη γυρίσω σε όλα τα mall που έχουμε τριγύρω..Άλλωστε με αυτή τη ζέστη είναι μια λύση οι δροσεροί χώροι τους..Η αλήθεια είναι ότι φέτος πρώτη φορά ευχαριστήθηκα εκπτώσεις και πέτυχα κομμάτια που ήθελα προ εκπτώσεων..Ίσως τα τραγικά ζητήματα που προέκυψαν τους μήνες του Ιουλίου να μην άφησαν τους καταναλωτές να ξεχυθούν στα μαγαζιά ιδιαίτερα..Και πώς να το κάνουν άλλωστε..Όλοι είμαστε ακόμα μουδιασμένοι..Ο θείος της, δε, φρόντισε να δει την Αθήνα και by night, πηγαίνοντάς την σε must σημεία που αν δεν τα δεις νύχτα είναι σαν να μην τα έχεις δει καθόλου..Φυσικά, πήρε και το αντράκι μας μαζί..(όχι που δεν θα τρύπωνε αυτός ο πονηρούλης)...

Οι σκέψεις στο μυαλό μου πολλές...Δεν ξέρω κατά πόσο πρέπει να αισθάνομαι ένοχη που θα πάω διακοπές..Η περίοδος που διανύουμε είναι από τις χειρότερες, όχι μόνο οικονομικά αλλά και ψυχολογικά..Η τηλεόραση μας βομβαρδίζει συνεχώς με μπούρδες, ασάφειες και νέα μέτρα..Επιλέξαμε με τον άντρα μου παρ' αυτά να πάμε διακοπές..Γιατί μια φορά το χρόνο είναι καλοκαίρι και μας δύνεται η δυνατότητα να αράξουμε στις υπέροχες παραλίες μας και τα μαγευτικά νησιά μας...Γιατί, για κακή μας τύχη, εμείς οι Έλληνες, μια φορά το χρόνο παίρνουμε άδεια τόσες μέρες μαζεμένες..Τον υπόλοιπο χρόνο απλά ξεκλέβουμε από τα 3ήμερα που ίσως τύχουν..Γιατί έχουμε μικρά παιδιά και δεν θέλουμε να τους μεταδώσουμε την αγωνία μας αυτή...Μπορεί να μην αντιλαμβάνονται την κατάσταση αλλά σίγουρα αισθάνονται και νιώθουν την σύγχυσή μας...

Όπως και να έχει είναι καλοκαίρι..Και το καλοκαίρι πρέπει να το ρίχνεις έξω..Πρέπει να το ζεις..Να ονειρεύεσαι, να παρεκτρέπεσαι, να εκδηλώνεσαι, να φαντάζεσαι, να σε παίρνει ο ύπνος στην παραλία, να γίνεσαι παιδί στην αμμουδιά ακόμα και αν δεν έχεις δικά σου παιδιά ώστε να χτίσεις κάστρα με τα κουβαδάκια τους, να απολαύσεις το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, να ακούσεις το αγαπημένο σου κομμάτι στη διαπασών, να μυρίσεις το καρπούζι και να το αφήσεις να στάξει πάνω σου καθώς δαγκώνεις τη φέτα που μόλις έκοψες, να σε κάψει ο ήλιος (πάντα με προστασία), να παρεκτραπείς, να θυμώσεις, να φωνάξεις, να ξεκουραστείς, να γευτείς, να πιεις μέχρι να ζαλιστείς, να μοιραστείς στιγμές με τα αγαπημένα σου πρόσωπα ...ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ...

Γιατί οι μέρες του καλοκαιριού κυλούν τόσο γρήγορα που δεν τις προλαβαίνεις..Και αμέσως μετά ξεκινούν τα σχολεία, που δεν σου αφήνουν περιθώρια ξεκούρασης...Γιατί αν δεν είσαι γονιός δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύ περισσότερο έχεις ανάγκη τις διακοπές..Γιατί αν είσαι εργένης η ζωή σου είναι αλλιώς..Είσαι free at anytime and place....Για εμάς, όμως, αυτές οι μέρες είναι κάτι σαν δώρο που δεν μπορείς να αρνηθείς..Διότι διαφορετικά είναι σαν να έχασες το τρένο..#YOLO όπως μας λένε και οι αγαπημένοι μου Θεσσαλονικείς φίλοι, ο Σάκης και ο Γιώργος..You Only Live Once..Ότι σε κάνει να νιώθεις όμορφα κράτα το...Ότι σε στεναχωρεί απέφυγέ το..

Τα απαραίτητα ψώνια έγιναν...Οι βαλίτσες έχουν ήδη ξεσκονιστεί και τα flip flops μας έτοιμα να λιώσουν από το περπάτημα στις παραλίες..Το μόνο που μας μένει είναι να κυλήσει ο χρόνος γρήγορα..Τον προορισμό μας δεν θα σας τον αποκαλύψω..Θα σας πω μόνο ότι είναι ένα από τα ομορφότερα νησιά μας ( όχι ότι τα υπόλοιπα δεν είναι !!) με κρυσταλλένια νερά και χρυσαφένιες παραλίες..Μένουμε Ελλάδα και στηρίζουμε Ελλάδα!!... Είμαστε Έλληνες και τρώμε ελληνικά...Γιατί σαν την Χαλκιδική δεν έχει σίγουρα, αλλά και σαν τα ελληνικά νησιά μας επίσης..Γιατί το καλοκαίρι δεν μπορεί να μην είναι ελληνικό και δεν μπορείς να το χαραμίσεις για το εξωτερικό..Και όχι δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψεις μια περιουσία..Μπορείς και με λίγα να περάσεις τις καλύτερες διακοπές που θα μείνουν αξέχαστες και σε σένα αλλά και στα παιδιά σου..Ο Ντίνος ακόμη θυμάται την περσινή του γρανίτα που γεύτηκε στο μαγαζί που δουλεύει η μαμά μου ένα ωραίο ζεστό μεσημέρι..Ακόμα την ονειρεύεται και θέλει να πάμε για να την ξαναγευτεί..Είναι ωραίο να χαράζονται αναμνήσεις στα μυαλουδάκια των παιδιών μας..Και εμείς δεν θα τους στερήσουμε αυτή την ευκαιρία..Όπως δεν μας τη στέρησαν και εμάς οι γονείς μας..

We only live once, λοιπόν, και καλό μας καλοκαίρι!!~...

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

Happy August!

Happy Summer!

{Weekend mood} Συνταγές για muffins + σπιτικό παγωτό!

Παρασκευή σήμερα και ήδη έχει αρχίσει να φτιάχνει η διάθεσή μου..Όχι ότι αυτήν την εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα πεσμένη..Το αντίθετο μάλλον!...Με την Ζωζώ μου παρέα και την μικρή Stacy αυστηρό κριτή, ξεχυθήκαμε στις βιτρίνες...Ε, μια ανανέωση την χρειαζόμασταν εδώ που τα λέμε!Οι εκπτώσεις είναι δελεαστικές!Από την άλλη, είναι και ένας καλός λόγος να περπατήσουμε χαζεύοντας τις νέες τάσεις σε περιοχές και "αγορές"που δεν έχει επισκεφτεί το κορίτσι μου!Νομίζω ότι το κλίμα της Αθήνας της πάει πολύ!..Και δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι για αυτό!...Φυσικά πειραματιστήκαμε και στην κουζίνα..!Δοκιμάσαμε νέες γεύσεις φτιάχνοντας λαχταριστό παγωτό Oreo cheesecake αλλά και corn flake muffins με βρώμη, κουβερτούρα, νιφάδες σοκολάτας και σιταριού, μπανάνα και cranberries..

Την ιδέα για το παγωτό την βρήκα στο blog, το the one with all the tastes!!...Η συνταγή αυτή με ξετρέλανε..Έχω και εγώ μία στο δικό μου βιβλιαράκι πολύ πιο απλή και με λιγότερα υλικά..( 1 ζαχαρούχο, 1 κουτί νουνού, 1 morfat, 1 φυτική κρέμα για βάση..από εκεί και πέρα προσθέτεις ότι θέλεις εσύ ανάλογα με τη γεύση που θέλεις να του δώσεις!)..Αυτή τη φορά, όμως, ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό! Με κλειστά μάτια ανέτρεξα στο blog της!...

Όμως, σαν πιστή γλυκατζού που είμαι, δεν έμεινα εκεί...Πάντα θέλω να έχω να σερβίρω κάτι με τον καφέ σε κάποια φίλη μου..Οπότε σκέφτηκα να φτιάξω το κλασσικό chocolate cake της εβδομάδος...Καθώς χαζολογούσα το μεσημέρι που τα πιτσιρίκια έπαιρναν την καθιερωμένη τους siesta έπεσα πάνω σε αυτήν  την συνταγή της (επίσης) αγαπημένης μου Mamatsita!!..Είχε φτιάξει cake με musli και μπανάνες...Από μέρες ήθελα να ξεφορτωθώ 3 μπανάνες που είχα στο ψυγείο μου , ώριμες αρκετά ώστε να μην τις αγγίζουν τα ζιζάνια του σπιτιού..Musli δεν είχα αλλά σκέφτηκα να φτιάξω κάτι παρόμοιο μόνη μου..Χρησιμοποίησα τα δικά της υλικά για το μείγμα... Αντί για musli, όμως, έβαλα σε ένα μπολ cranberries, κομματάκια κουβερτούρας, τρούφα σοκολάτας, βρώμη, corn flakes σοκολάτας και almond ground (αμύγδαλα αποφλοιωμένα και αλεσμένα)...Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ξεχωριστό που τα μωρά έγλυφαν και τα δάχτυλά τους!...Η δόση ήταν αρκετή για αυτό και τη μοίρασα σε μία μακρόστενη φόρμα του cake και σε 6 θήκες σιλικόνης για muffins!..

Το σπίτι μοσχομύρισε κουβερτούρα και βανίλια με τα μικρά να ανυπομονούν να δουν τι έκρυβε μέσα ο φούρνος και έκανε το σπίτι να μυρίζει τόσο όμορφα..Και, ναι, τολμώ να πω ότι αυτά το muffin δεν τα έχεις ξαναδοκιμάσει!!~Θα τα λατρέψεις και θα θέλεις να τα κάνεις ξανά και ξανά!

Έχουμε ήδη βάλει τα μαγιό μας και τα flip flops μας και είμαστε πανέτοιμοι για βουτιές και παιχνίδι στη θάλασσα με το φουσκωτό Ελπίζω οι υψηλές θερμοκρασίες του Σαββατοκύριακου να σας βρουν και εσάς στην αγαπημένη σας παραλία απολαμβάνοντας ένα ωραίο δροσιστικό ρόφημα ή (why not) ένα καλοκαιρινό cocktail, παρέα με την καλή συντροφιά του αγαπημένου σας βιβλίου..Μην ξεχάσετε να τσαλαβουτίσετε όσο μπορείτε περισσότερο και προσοχή στον ήλιο...Ποτέ χωρίς αντηλιακή προστασία!Πήραμε τα κουβαδάκια και τις μάσκες μας και σας αποχαιρετούμε!!~

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

Happy weekend !

Happy Friday!

In the middle of the summer!

Αυτές τις μέρες ομολογουμένως το mood όλων είναι κάπως φορτισμένο..Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας οργιάζουν και μας έχουν καθηλώσει κυριολεκτικά και μεταφορικά..Η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω να ανοίγω την τηλεόραση, παρά μόνο για ευνόητους λόγους..Επέλεξα να ενημερώνομαι αποκλειστικά από το διαδίκτυο και τον ξένο τύπο..Ο κόσμος είναι πικραμένος και απογοητευμένος..Το ίδιο και εγώ, φυσικά..Σαν άνθρωπος, όμως, δεν μου αρέσει να μεμψιμοιρώ, ούτε να κάνω βαρυσήμαντες δηλώσεις...Όσον αφορά το περιβόητο δημοψήφισμα των προηγούμενων εβδομάδων θεώρησα σοφό να μην ταχθώ υπέρ κανενός ρεύματος..Σεβαστές όλες οι απόψεις..Την δική μου επέλεξα να την κρατήσω για τον εαυτό μου και για το οικογενειακό μου περιβάλλον..Όλο αυτό το καλοστημένο πανηγύρι και στα social media αλλά και στα κανάλια, ελληνικά και μη, το βρήκα πολύ φτηνό και πρόστυχο..Πολλοί "φίλοι" μου, (εντός και εκτός εισαγωγικών), επέλεξαν να εκφραστούν βροντόφωνα θίγοντας υπολήψεις ..Σεβαστή και αυτή η άποψη, αν και περισσότερο για κριτική μου φάνηκε..Anyway..Το κακό είναι ότι κατάφεραν και έσπειραν τη διχόνοια ανάμεσα στους Έλληνες και κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό είχαν σκοπό από την αρχή..-

Και δεν μας έφτανε μόνο αυτό, βάλθηκαν να κάψουν την Ελλαδίτσα μας, και κατά μήκος αλλά και κατά πλάτος..Το Σαββατοκύριακο αυτό ήταν το πιο πικρό από όλα τα προηγούμενα..Δεν φτάνει που μας γέμισαν με αρνητικά συναισθήματα, full σε ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι, θέλησαν να κάψουν και απέραντες εκτάσεις ανά την Ελλάδα έτσι για το αποτελείωμα...Το καλό (για εμάς και τα παιδιά μας) ήταν ότι λείπαμε για το Σαββατοκύριακο και δεν ήμασταν εκεί να εισπνέουν τα πιτσιρίκια τον αέρα αυτό γεμάτο αποκαίδια..Γνωστοί, μας είπαν ότι ο ουρανός πάνω από τα σπίτια μας ήταν κατάμαυρος και αμέσως αμέσως σχημάτισα στο μυαλό μου την εικόνα του Υμηττού από την πίσω βεράντα του σπιτιού μας να φλέγεται..Δόξα το Θεό δεν το ζήσαμε live...

Όπως και να έχει, όμως, όπως σας είπα είμαι πολύ θετικός άνθρωπος..Ποτέ δεν μου άρεσε να μιζεριάζω σε καμία φάση της ζωής μου..Ακόμη και στις περιόδους που το χαρτζιλίκι μου (ούσα φοιτήτρια) ήταν μειωμένο..Βρισκόμαστε στη μέση του καλοκαιριού και δεν θα μας χαλάσει τίποτα και κανείς τη διάθεση...Ακόμη και αν δεν καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τις προγραμματισμένες μας διακοπές στο ονειρεμένο νησί που επιλέξαμε για φέτος, εμείς θα περάσουμε το ίδιο καλά!..(δεν αναφέρομαι στα είδη πρώτης ανάγκης...θέλω να πιστεύω ότι δεν θα στερηθούμε τα απαραίτητα !!)....Δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανέναν που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μας ρουφήξει το μεδούλι..Ο μόνος λόγος να μην πάμε στον προορισμό μας είναι να μην κινηθεί το πλοίο..Μέχρι τότε, όμως, τα Σαββατοκύριακα μας ανήκουν..Λίγο κρασί (βασικά καφεδάκι για μένα να ανοίγει το μάτι, -με το κρασί νυστάζω δεν ξέρω γιατί!), ΜΠΟΛΙΚΗ Αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα... και τα αγόρια μου...Από την Πέμπτη που μας πέρασε, για πολύ πολύ καλή μας τύχη, ο μπαμπάς μας επιστρέφοντας από το ταξίδι του στην συμπρωτεύουσα μας έφερε ένα "δωράκι"...!Την μεγάλη μου ανιψιά τη Ζωζώ!..Θα την έχουμε παρέα για πολύ καιρό!...Όλη η οικογένεια ( και πολύ ειδικά ο Ντίνος με την Stacy) έχουν πηδήξει από τη χαρά τους..Θα πέσει πολύ παιχνίδι και γέλιο..Ήδη ζούμε μεγάλες στιγμές..

Τα καλούδια του μπαξέ μας!

Μιας και θα είναι φιλοξενούμενη για πολλές μέρες, αν δεν κάνω λάθος μέχρι την εβδομάδα των διακοπών που θα συναντηθούμε με την αδερφούλα μου στον Πειραιά να πάρουμε το καράβι που θα μας πάει στο εξωτικό αυτό νησί..( μόνο να φύγει για τον προορισμό του παρακαλάμε..!!!), οφείλουμε να την γυρίσουμε όσο να' ναι στα λημέρια μας!!~..Οπότε έρχονται πολλές λήψεις- selfies από το κέντρο της Αθήνας, βόρεια της Αττικής αλλά σίγουρα και παραθαλάσσια στα μέρη μας!!~..Προς το παρόν σας δίνω μια γεύση από τα Σαββατοκύριακα που μας πέρασαν...Η ζωή είναι ωραία από όποια πλευρά και αν το δεις...Και εμείς ζούμε σε μια ευλογημένη χώρα (άσχετα αν μας κυβερνάνε για χρόνια ανόητοι), πλούσια και πανέμορφη...Με καταγάλανα νερά και υπέροχες παραλίες...Γιατί πλούσιους μας κάνουν τα αισθήματα που έχουμε στην ψυχή μας και όχι τα ρημάδια τα λεφτά..Αυτά μας φτωχαίνουν στο μυαλό και στην ψυχή..Είναι απαραίτητα μόνο για να προσφέρουν σε εμάς και τα παιδιά μας μια καλή ποιοτική ζωή..Αυτά..- Έπεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό...

Λιχαδονήσια- αγαπημένος μας προορισμός!

O προορισμός μας γνωστός τα τελευταία χρόνια.. Το μέρος καταγωγής του Δημήτρη μου..Έχει γίνει και δικό μου χωριό πια..Είναι η μαμά Αναστασία εκεί και περνάμε όμορφα..Ο ήχος των τζιτζικιών, η απίστευτη θέα της θάλασσας όλες τις ώρες της ημέρας και η ησυχία, που μου λείπει τόσο πολύ όταν βρίσκομαι στην Αθήνα, είναι από τα πράγματα που δεν αγοράζονται...Τα παιδιά όλη μέρα στην αυλή και στη θάλασσα είναι πιο ήρεμα και ευχαριστημένα..Και η μαμά με τον μπαμπά τα βράδια, αφού πέσουν για ύπνο τα ζιζάνια πηγαίνουν τις βόλτες τους...Η γιαγιά μπορεί να τους κακομαθαίνει μιας και δεν χαλάει χατίρι, αλλά για αυτό είναι οι γιαγιάδες...Αυτό θα τους μείνει όταν θα μεγαλώσουν..Το πόσο καλή ήταν η γιαγιά μαζί τους..Και εγώ άλλωστε είμαι ένα από τα παιδιά που μεγάλωσε με τέτοια γιαγιά...Και οι δυο γιαγιάδες μου ήταν χρυσές και αγαπητές..Η γιαγιά μου η Σοφία, όμως, ήταν της καρδιάς μου...Νομίζω πώς όλοι την έχουμε αδυναμία...Όλα τα εγγόνια μας...Χατίρι δεν μας χαλούσε...Ούτε στα παιδικά μας χρόνια αλλά ούτε και τώρα...Δεν είναι λίγες οι φορές που κράτησε τα πιτσιρίκια μου το βράδυ, αφού τους είχα βάλει για ύπνο, να τα φυλάει για να μπορέσω εγώ να πεταχτώ για ένα cocktail άκι στα γρήγορα...(μιας και η μαμά μου λείπει στο νησί τα τελευταία καλοκαίρια..)..Για να μη πω για το πόσα βράδια μετά από ξενύχτι και ποτό με τον ξαδερφάκο μου σηκωνόταν τα χαράματα να μας κάνει να φάμε μπας και συνέλθει το στομάχι μας..Πάντα πρόθυμη, ήρεμη και με κατανόηση....Την αγαπώ και την ευχαριστώ..Ακμαιότατη στα 80 της χρόνια συνεχίζει ακάθεκτη να περιποιείται αυλές, χωράφια και μπαξέδες...

Τα χρώματα του καλοκαιριού είναι τόσο ζωηρά, γεμάτα μυρωδιά και φως, ήλιο, λουλούδια και πράσινο...Το μόνο σίγουρο είναι ότι για τον χειμώνα έχω κρατήσει ήδη πλούσιο φωτογραφικό υλικό να έχουμε να ανατρέχουμε τα ήσυχα βράδια δίπλα στο τζάκι..Που να πάμε και στο νησί...Θα πάρει φωτιά η Nikon..Οξύμωρο βέβαια όλο αυτό, αλλά όπως κάθε εποχή, μας λείπει αυτή που περιμένουμε να έρθει..Εγώ ,για παράδειγμα. σαν θα παίρνει να χειμωνιάζει θα αγωνιώ για το πότε θα στολίσω να " μυρίσει" Χριστούγεννα κάθε γωνιά του  σπιτιού..Προς το παρόν, όμως, δεν προσμένω τίποτα...Απλά ζω στιγμές δροσιές και ανεμελιάς όσο μας επιτρέπεται με την οικογένεια και τους φίλους μας..

  

 

Ξέρω έγραψα πολλά..Ίσως και να σας κούρασα αλλά λόγω των εξορμήσεων μας δεν προλαβαίνω να καθίσω να τα πούμε...Ελπίζω να σας άλλαξα τις παραστάσεις...Να ξεχαστήκατε λιγάκι από όλη αυτή την μιζέρια των τελευταίων ημερών..Εύχομαι όλα να πάνε προς το καλύτερο από εδώ και πέρα....Ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα μας...Και πάλι έχω να πω ότι ζούμε σε μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου και δεν εννοώ από οικονομικής φύσεως..Το μπλε της θάλασσας και του ουρανού μας δεν μπορεί να μας το στερήσει ούτε να μας το κλέψει κανείς...

Σας μαμαδογλυκοφιλώ...

Καλή εβδομάδα! 

Dino's 4th LEGO birthday party..!!!

Ήρθε η μέρα λοιπόν του Ντίνου μου!!~Επιτέλους οι μέρες πέρασαν και το περιβόητο party του πραγματοποιήθηκε!!~Ο μικρός όλες αυτές τις μέρες ήταν να σκάσει!!~Έβλεπε που ετοίμαζα και ετοίμαζα, αλλά η μεγάλη μέρα του δεν έφτανε.."Μαμά, μου φαίνεται σαν αιώνας" μου είπε χαρακτηριστικά δύο μέρες πριν τα γενέθλιά του..Ε, λογικό που του φάνηκε να αργεί..Αφού οι προετοιμασίες της διακόσμησης και τα ψώνια τα είχαμε κάνει παρέα όλοι μαζί μέρες πριν..

Το 4ο party μας ήταν όλο χρώμα, τόσο πολύ χρώμα που ήθελες δεν ήθελες κοιτώντας τον μπουφέ σου έφτιαχνε την διάθεση..Την επιλογή του θέματος την έκανε ο ίδιος ο Ντίνος.!!~Ήθελε το 4ο κεράκι της ζωής του να το σβήσει παρέα με LEGO σημαιάκια, πιατάκια και, φυσικά, με LEGO τούρτα..Αν και είναι φανατικός των Playmobil φέτος για πρώτη φορά το Πάσχα, ζήτησε από το νονό του LEGO λαμπάδα!!Κάπως έτσι ξεκίνησε η επαφή του με τα χιλιάδες μικροσκοπικά αυτά τουβλάκια, που όλο και περισσότερο κουράζουν την μαμά, καθώς αυξάνονται μέσα στο σπίτι μας..

Τα γιορτάσαμε 2 μέρες νωρίτερα μιας και είχαμε προγραμματισμένη επιστροφή στην Αθήνα και δεν θέλαμε να σβήσουμε το κεράκι μακριά από τους αγαπημένους μας φίλους και συγγενείς..Για μία ακόμη φορά έγινε στο σπίτι της μαμάς μου στο χωριό, έχοντας στη διάθεσή μας το τεράστιο μπαλκόνι της..

Στολίστηκε με πολύχρωμα μπαλόνια, κρεμάσαμε τα banner που έφτιαξα με τα χεράκια μου (τα βρήκα στην σελίδα της Δώρας από τo Pretty party ideas και το καινούργιο e-shop της που νομίζω ότι όλοι μας λατρέψαμε ήδη)..δανειστήκαμε καρέκλες από τις γιαγιάδες μου, μιας και θα ήμασταν τουλάχιστον 30 άτομα και για το τέλος αφήσαμε το στόλισμα του LEGO μπουφέ μας με την χρυσή βοήθεια της αδερφής μου (as always)!!~  Το αποτέλεσμα μας δικαίωσε μπορώ να πω..

Οι καλεσμένοι μας ήρθαν στην ώρα τους και με τα χέρια γεμάτα παιχνίδια και συνολάκια ότι πρέπει για το καλοκαίρι..Η δική μου η χαρά ήταν τόσο μεγάλη που για μία ακόμη φορά κατάφερα, παρά το τρέξιμο που ρίχνω με δυο παιδιά και λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου, να φέρω εις πέρας τις προετοιμασίες και να πραγματοποιήσω την επιθυμία του μικρού..Αλλά πιστέψτε με, χωρίς την αδερφή μου θα είχα κάνει μία τρύπα μέσα στο νερό, ή πολύ λιγότερα πράγματα..Τον περσινό μας μπουφέ μπορείτε να τον δείτε εδώ!!~...

Δεν αργήσαμε να βγάζουμε φωτογραφίες..Ο μπαμπάς μας, φρόντισε πάρει το νέο gadget που σε βοηθά να βγάλεις από "ψηλά" selfies ,και εμείς δεν σταματήσαμε να παίζουμε με αυτό..-σαν μικρά παιδιά που είμαστε ...

Σαν αρχίσαμε να μαζευόμαστε όλοι πέσαμε με τα μούτρα στον μπουφέ..Πώς να μην πέφταμε άλλωστε...Τις περισσότερες νοστιμιές τις έφτιαξε η αδερφή μου..(ναι δεν ντρέπομαι να το πω)..Οι τορτίγιες με κοτόπουλο και καλαμπόκι νομίζω άφησαν εποχή, όπως και η κοτόπιτα της..Επιτυχία είχαν, επίσης, και τα λουκάνικα τυλιγμένα με σφολιάτα...Μην σας πω για τα παστιτσάκια της...Μαμαδίστικα και πεντανόστιμα..Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην φτιάξω τα αγαπημένα cupcakes του Ντίνου, τα οποία έχουν γίνει πλέον must...Και σε parties αλλά και για γλύκυσμα στο σπίτι..

Η ώρα για την τούρτα δεν άργησε να έρθει, μιας και από πολύ νωρίς όλοι ζητούσαν να την κόψουμε...Ο Ντίνος δεν την είχε δει..Του την κρατούσαμε για έκπληξη..Το σχέδιο μάλιστα το διάλεξε ο ίδιος, ένα απόγευμα καθώς έψαχνα στον υπολογιστή..Δεν μπορούσα να αποφασίσω..Ήμουν ανάμεσα σε δυο σχέδια για πολλή ώρα...Ώσπου ήρθε κάποια στιγμή στο πλάι και μου είπε όλο σιγουριά.."Μαμά νομίζω η μπλε είναι πιο ωραία, έχει και το κίτρινο που αρέσει σε σένα "...Και έτσι η απόφαση πάρθηκε πριν καλά καλά το αντιληφθώ..Όταν είδε ότι, τελικά, επέλεξα την δική του επιλογή άστραψαν τα μάτια του..'Ήταν όλο νάζια και χοροπηδητά..

Την τούρτα την επιμελήθηκε ένας φίλος του αδερφού μου και ομολογουμένως ήταν η πιο νόστιμη και φρέσκια τούρτα που φάγαμε ποτέ σε γενέθλια..Φτιάχτηκε την ίδια μέρα που την θέλαμε και η γέμισή της (σοκολάτα- φράουλα) ήταν σκέτη γλύκα..Τόσο γλυκιά όσο και τα χρόνια του μικρού μου..Μπορείτε να τον βρείτε εδώ...Θα κάνει κάθε σας επιθυμία πραγματικότητα ..

Από τη γιορτή μας αυτήν δεν θα μπορούσε να λείψει το ποντιακό στοιχείο..Στο κόψιμο της τούρτας είχαμε και μουσική υπόκρουση...Πέραν του στερεοφωνικού που ήταν συνδεδεμένο και έπαιζε στη διαπασών αγαπημένα hits του φετινού καλοκαιριού, κάποια στιγμή το χαμηλώσαμε για να απολαύσουμε τα παιδιά να παίζουν σκοπούς με λύρα και δοξάρι..Ο Αργυράκος μου στα αριστερά να παίζει το νταούλι και ο φίλος του στα δεξιά τη λύρα του!!~Όχι μόνο δεν ξεχνάμε τις ρίζες μας, αλλά τις στηρίζουμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τα τραγούδια του Πόντου..

Ο καιρός ευτυχώς ήταν με το μέρος μας, μιας και πέρυσι το βράδυ των γενεθλίων του έβρεχε καταρρακτωδώς και μάλιστα είχε γίνει διακοπή ρεύματος λόγω της θεομηνίας..Φέτος, όλα πήγαν κατ΄ευχήν..Πώς να μην πάνε άλλωστε με τόση αγάπη μαζεμένη πάνω στο μπαλκόνι μας..Μόνο η απουσία της Κυρίας Ευγενίας μας με στεναχώρησε πολύ!..Θα την συναντήσουμε άλλη φορά όμως είμαι  σίγουρη!Οι καλεσμένοι μας όλοι αγαπημένοι και φίλοι καρδιάς..Μας λείπουν πολύ και ήμασταν πολύ τυχεροί που μπορέσαμε και τους χαρήκαμε όλες αυτές τις μέρες των διακοπών μας στο χωριό μου..

Ευχαριστώ για μία ακόμη φορά των αντρούλη μου, που παρά το γεγονός ότι ήμασταν χώρια πολλές μέρες δεν γκρίνιαξε καθόλου και δεν μας χάλασε το χατίρι να καθίσουμε έναν ολόκληρο μήνα κοντά στις παρέες μας και στα ξαδέρφια μας..Τα παιδιά μας το είχαν ανάγκη αυτό...Μπορεί να εκτροχιάστηκαν λιγάκι εκεί στην εξοχή, αλλά μαζί με τα μεγαλύτερα ξαδερφάκια τους έμαθαν πολλά, έπαιξαν πολύ, μοιράστηκαν, χόρεψαν και τραγούδησαν..Η,δε, μικρή Stacy δίπλα στην μεγάλη μου ανιψιά, την Ζωή, άρχισε να μιλάει πιο καθαρά και να λέει όλες τις λεξούλες..Πλέον ότι θέλει το ζητάει, με αποτέλεσμα να γκρινιάζει πολύ λιγότερο..Οι λέξεις της έχουν αυξηθεί κατά πολύ, όπως επίσης και η κοινωνικότητα της..Είναι λιγότερο κολλημένη πάνω μου οφείλω να ομολογήσω..

Και κάπως έτσι επιστρέψαμε στη βάση μας...Οι εξελίξεις στο πολιτικό περιβάλλον τις Ελλάδος είναι τραγικές..Δεν θα επεκταθώ σε περισσότερα εδώ μέσα, μιας και οι περισσότεροι τα γνωρίζετε από πρώτο χέρι..Ίσως αν ήταν διαφορετικό το κλίμα της οικονομίας και δεν υπήρχε το πλαφόν στις αναλήψεις, να μπορούσαμε να καθίσουμε λιγάκι παραπάνω στην όμορφη Θεσσαλονίκη μας..Επειδή, όμως,"αυτοί" δεν αστειεύονται είπα να μην το ρισκάρω και να επιστρέψουμε στην ασφάλεια του σπιτικού μας δίπλα στον μπαμπά μας..Όσο να' ναι μία παραπάνω ασφάλεια μας την προσφέρει η παρουσία του..Είναι ευκαιρία να ανεφοδιαστούμε άλλωστε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές..(αν τις πραγματοποιήσουμε βεβαίως βεβαίως και δεν μας έχουν φαλιρίσει μέχρι τότε)..

Το δικό μας mood, όπως και να έχει, δεν πτοείται..Και όνειρα κάνουμε και οι βαρκούλες μας αρμενίζουν και χαρωπά σφυρίζουμε..Αναμένουμε υπομονετικά..Το σίγουρο είναι ότι δεν θα χαθούμε και ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας τρομοκρατήσει..Για αυτό και δεν βλέπουμε ειδήσεις, διαβάζουμε όσο πρέπει τα ξένα blogs τόσο για να είμαστε ενήμεροι..Τα περαιτέρω μας χαλάνε την ψυχολογία και δεν θα πάρουμε που λέει και ο λαός..Δεν αγοράζουμε ότι θέλουν να μας πασάρουν..

Θέλω να ευχηθώ στο μικρό αυτό αστεράκι μου, που με έκανε μανούλα για 1η φορά, να είναι πάντα τόσο χαρούμενος, ζωηρός, εκδηλωτικός, κοινωνικός, ενθουσιώδης, επίμονος, φιλόδοξος, φιλότιμος και αποφασιστικός όσο είναι τώρα στη ζωή του..... ....Και όχι δεν υπερβάλω..Είναι όλα τα παραπάνω και ας είναι μόλις 4 χρονών...Στις 29 του Ιούνη γιόρτασα και εγώ μαζί του τα 4α γενέθλια μου ως μανούλα..Χαίρομαι που έχω την δυνατότητα να μην εργάζομαι και που μπορώ να είμαι δίπλα τους..Έτσι δεν χάνω τις πολύτιμες αυτές στιγμές της τρυφερής τους ηλικίας..Μεγαλώνουν αποκλειστικά και μόνο μαζί μου χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν και είμαι πολύ περήφανη για αυτό..Αυτά τα 4 χρόνια τους έχω αφιερώσει τη ζωή μου και δεν μετανιώνω..Θα ρθει και η δικιά μου ώρα να ακολουθήσω τα όνειρά μου..Προς το παρόν θέλω να κάνω τα δικά τους όνειρα πραγματικότητα..Αυτά τα μικρά και αθώα όνειρά τους, που μόνο χρώμα και γέλια έχουν μέσα..

Να είναι πάντα τα ματάκια του λαμπερά και πονηρά..

Χρόνια πολλά αστέρι μου!!~

Happy birthday to both of us..

Αlways yours...

Always mine...

Αν έχουμε ρεύμα μέχρι την επόμενη εβδομάδα (αστειεύομαι...κάπου το άκουσα και αυτό) θα σας πω πώς περάσαμε το weekend που μας έρχεται..Θα είναι γεμάτο θάλασσα, γαλάζιο και πολύ πολύ πλατσούρισμα στο νερό..

Stay tuned!!~

Σας μαμαδογλυκοφιλώ..