happy August's last week!

Είμαι τόσο χαρούμενη μα και τόσο λυπημένη ταυτόχρονα..

Πώς γίνεται αυτό θα μου πείτε..

Πολύ απλά..

Το αντράκι μου ετοιμάζεται σε λίγες μέρες να ξεκινήσει σχολείο..

Για δεύτερη χρονιά βέβαια στο μεταβρεφικό αλλά αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία..

Είμαι τόσο χαρούμενη που μεγάλωσε τόόόόσο..

Δεν μπορώ να το χωνέψω..

Είναι έτοιμος να μάθει πολλά..

Έχει τόση περιέργεια για τα πάντα γύρω του που δεν του ξεφεύγει τίποτα από το οπτικό του πεδίο..

Ανυπομονεί..

Κάθε πρωί πριν καλά καλά πιεί το γαλατάκι του ρωτάει.."μαμά σήμερα είναι η μέρα που θα πάω σχολείο?" . .

Μόλις η απάντηση είναι όχι κατεβάζει τα μούτρα..

Ουφ!

Και εγώ το περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσει..

Έχει τόση ενέργεια που πάει χαμένη..

Φέτος λέμε να γραφτούμε και κολυμβητήριο..

Μαμά και υιός μαζί..

Έχουμε τόσο πολύ ανάγκη να κάνουμε κάτι οι δυο μας~!..

Νομίζω την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουμε δειλά δειλά..

Αύριο θα προμηθευτούμε ότι χρειάζεται για την πισίνα..,

Μαγιό, σαγιοναρίτσες ειδικές αντιολισθητικές, σκουφάκια και τα συναφή..

Από την άλλη, οι διακοπές δεν μας έφτασαν ούτε κατα διάνοια..

Και άλλον έναν μήνα να είχαμε άδεια πάλι δεν θα μας έφτανε..

Ευτυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν επιστρέψει ακόμα και επικρατεί όσο να ναι ησυχία στους δρόμους..

Ιδίως τη νύχτα απολαμβάνεις πιο άνετα το ποτάκι σου στο μπαλκόνι με λιγότερη βαβούρα..

Σήμερα παραλάβαμε τα μαξιλαράκια μας από την Αθηνά και το Craftaholic

Δεν είναι υπέροχα>?..

Μπείτε και σεις και διαλέξτε υπέροχα handmade πραγματάκια για το παιδάκι σας και το δωμάτιό του..

Και μην ξεχνάτε το καλοκαίρι είναι μέσα μας και ακόμη εδώ..

Υπάρχουν και τα Σαββατοκύριακα άλλωστε..

Παρασκευούλα μου μην αργείς..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

{Thursday thoughts}..Secret..Το μυστικό μου για τη ζωή!

Η μέρα κυλά με τόσο γρήγορους ρυθμούς που δεν αντιλαμβάνεσαι πότε πήρε να νυχτώνει..Σίγουρα όλες οι μανούλες με νιώθετε..Δεν έχει να κάνει με το αν έχεις ένα , δύο ή παραπάνω από τρία παιδιά...Τα παιδιά σου ρουφούν την ζωή..Με τον δικό τους μαγικό τρόπο μπορούν και σε μαγνητίζουν, σε καθηλώνουν και σε καθιστούν κατά κάποιο τρόπο "υπηρέτη" τους..Ούτε και εγώ ξέρω πόσες φορές σήμερα έπλυνα τα πιάτα..Μάζεψα τα παιχνίδια από το καθιστικό..Έστρωσα τα ριχτάρια στον καναπέ...Σκούπισα..Σαπούνισα το τραπεζάκι φαγητού..Ετοίμασα φαγητό..Καθάρισα φρούτα..Κατέβασα τα παραμύθια..Διαβάσαμε μερικά..Τα ξανά ανέβασα στη βιβλιοθήκη..Έστησα τα playmobil (έχει μια μανία να τα αλλάζει όλα..από τα ρούχα μέχρι τα αξεσουάρ της κάθε φιγούρας)...Άλλαξα την μπέμπα πάνα..Έπλυνα τη Stacy γύρω στις 6 φορές σίγουρα..λόγω φαγητού ή λόγω πάνας..Πφφφ..Και μετά το χάος..

Τώρα ευτυχώς επικρατεί ησυχία..Όχι ανησυχητική..όχι...Γιατί τώρα κοιμούνται..Και είναι τόσο γαλήνια και τα δυο τους..Ώρες σκέψης για τη μαμά λοιπόν!..Κάθομαι στο καθιστικό με τη λάμπα αναμμένη σε χαμηλούς φωτισμούς με χαλαρωτική jazz μουσική να παίζει...Νιώθω πλήρης..Έπειτα αρχίζουν οι σκέψεις..Έχετε αισθανθεί ποτέ ότι ζείτε δύο παράλληλες πραγματικότητες?..Πώς θα ζούσατε σήμερα αν είχατε κάνει διαφορετικές επιλογές..Να το ζείτε στην πραγματικότητα όμως,..Όχι απλά να το φαντάζεστε...Τώρα τελευταία περίεργα όνειρα έρχονται να με συναντήσουν..Σαν να μου δείχνει κάποιος πώς θα είχε εξελιχτεί η ζωή μου αν δεν είχα επιλέξει τον άντρα μου και κατ' επέκτασιν τη ζωή στο σπίτι με τα παιδιά μας..Και ξέρετε τι?..Πάντα μα πάντα σε κάθε όνειρο βγαίνω κερδισμένη..Γιατί κάποιος θέλει να μου αποδείξει ότι ναι....σωστά άκουσες την καρδιά σου..Και ας έχεις κουραστεί και σωματικά και ψυχικά..Ούτως ή άλλως θα κουραζόσουν..Άλλωστε τι νόημα θα είχε..Πάντα μα πάντα, λοιπόν, το τέλος μου δείχνει αυτό που είχα προδιαγράψει..Υποσυνείδητα νιώθω ανασφαλής..Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση..Και το υποσυνείδητό μου προσπαθεί να με καθησυχάσει μέσα από μια σειρά ονείρων..Ανασφάλεια που άφησα πίσω μου όλους τους φίλους μου και φόβος μήπως τους χάσω λόγω χιλιομέτρων αλλά και παιδιών..Ανασφάλεια που θέλησα να μη συνεχίσω να δουλεύω..Ανασφάλεια που δεν επετεύχθη ο 2ος μεγάλος μου στόχος αλλά τον άφησα χωρίς να προσπαθήσω αρκετά..Ανασφάλεια για τον αν θα μπορέσω να ολοκληρώσω το μεταπτυχιακό μου μιας και ο Δάσκαλός μου βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη..Ανασφάλεια..άσχημη λέξη..

Ποτέ δεν ένιωθα ανασφαλής..Ούτε όταν άρχισα να ζω μόνη μου στη συμπρωτεύουσα δουλεύοντας και φοιτώντας παράλληλα..Ούτε όταν έχασα τον πατέρα μου τόση ανασφάλεια..Νομίζω φταίει το γεγονός ότι πλησιάζουν τα 28α γενέθλειά μου και βλέπω τα 30 όλο και πιο πολύ να πλησιάζουν..Και κάτι τέτοιες νύχτες αναρωτιέμαι.."Θα φτάσεις 30 και δεν θα έχεις καταφέρει να κάνεις αυτό για το οποίο πάλεψες τόσα χρόνια.."Και τότε το μάτι μου πέφτει πάνω στο βιβλίο δίπλα από την φωτογραφία του daddy να μου χαμογελά...

Μαγεία...Όχι με τη μαγευτική της ιδιότητα..Καμία σχέση..Δεν έχει να κάνει με μαγικά φίλτρα ή ξόρκια..Έχει να κάνει με τη μαγεία που κρύβουν οι λέξεις μέσα στο μυαλό μας..Και λέω να αρχίσω να κάνω μαγικά για μία ακόμη φορά..Γιατί πιστέψτε με όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα στη ζωή μου ήταν καθαρά και μόνο θέμα μαγείας που έκρυβαν οι σκέψεις και τα λόγια μου..Όσοι είστε αυτής της φιλοσοφίας και δεν ξέρετε από πού να ξεκινήσετε, σας συστήνω ανεπιφύλακτα αυτήν την καταπληκτική συλλογή βιβλίων..Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε..Αφήστε για λίγο τις δακρύβρεχτες ιστορίες και τις αστυνομικές υποθέσεις..Πού ξέρετε?...Η δική μου άλλαξε σίγουρα!

Πιστεύω πολύ στο μυστικό που κρύβω μέσα μου! Από μικρή πίστευα πολύ πως οι λέξεις μου έχουν δύναμη! Πιστεύω πολύ στη δύναμη του 'Secret' της Rhonda Burn!..Θέλω πολύ να σου μιλήσω για αυτό!

Είσαι έτοιμη, όμως, να ακούσεις?Συνεχίζεται λοιπόν..Η ανάρτηση αυτή θα πάει πολύ μακριά!Τόσο μακριά όσο θέλουμε εμείς!

Ως την επόμενη συνάντησή μας σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Βγαίνει η βαρκούλα του Ντινούλη..

Το καλοκαιράκι ακόμη είναι εδώ και εμείς είμαστε ακόμη σε summer mood..
Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα..
Κάθομαι στο μπαλκονάκι και φυσάει αρκετά δροσερό αεράκι..
Μου προκαλεί εντύπωση , βέβαια, αυτό αλλά το προσπερνώ και απολαμβάνω λιγουλάκι την ησυχία που έχει ο κεντρικός δρόμος μπροστά από το σπίτι μας μιας και η πόλη είναι εντελώς άδεια..
Αναμένω την Παρασκευή να ξαναφύγουμε..
Είμαστε από χτες εδώ και ήδη κοιτάμε όλοι την πόρτα..
Ακόμη και η Stacy που είναι μόλις 8 μηνών..
Πφφφ..και η στοίβα με τα ασιδέρωτα επίσης..την πόρτα κοιτάει και αυτή..
Σας υποσχέθηκα φετινές φωτογραφίες πάνω στο φουσκωτούλι μας and here they are..
Relax and enjoy..

 Οι καπετάνιοι του πληρώματος..

Μας προφέρει ώρες χαλάρωσης όταν είμαστε μόνοι μας αλλά και ώρες διασκέδασης όταν έχουμε παρέα..και πιστέψτε με πέρασαν πολλοί από αυτό..όλη η οικογένεια και οι αγαπημένοι μας άνθρωποι..

Ο Ντίνος συνήθως κάθεται δίπλα από τον μπαμπά του μπροστά από το τιμόνι..

Άλλες πάλι φορές τον παίρνει ο ύπνος στην αγκαλιά της μαμάς..

Εμένα πάλι μ΄αρέσει να έχω πάντα μαζί μου ένα βιβλιαράκι για τις ώρες που δεν πλατσουρίζω μέσα στο νερό..

Τις προάλλες διάβαζα το 4ο από τη συλλογή του δικού μου "μυστικού"..

Πέρυσι μιας και ασχολιόμουν με το μεταπτυχιακό μου είχα πέσει στα "σκληρά" που λένε..

Φέτος είπα να το πάρουμε λίγο πιο χαλαρά..

Χωρίς να ξεχνάμε και την ξένη λογοτεχνία..άλλο αν διαβάζαμε συνέχεια του Ντινούλη...

Την Παρασκευή λέω να ξεκινήσω  τα "5 κλειδιά" της αγαπημένης μου Λένας..

Το καλό του να έχεις βαρκούλα είναι ότι μπορείς να πας σε μέρη όπου δεν έχει πολυκοσμία , με αποτέλεσμα να απολαμβάνεις καλύτερα τον ήλιο και τη θάλασσα..επίσης το γεγονός ότι δεν λερώνεσαι με αμμουδιές και δεν ψάχνεις ποτέ για ξαπλώστρα, στην οποία όλο και κάποιος θα είναι κολλημένος δίπλα σου..

Εδώ είμαστε στα Λαλάρια της Σκιάθου..

Στο κολπάκι της Τσούγκριας στη Σκιάθο..

Ο Ντίνος ενός έτους..

Και η Stacy 8 μηνών..

Κάποιος πήρε θέση για ψάρεμα απογευματινό..

Mama' s playing..

Και ο Ντίνος γκρινιάζει λέγοντας " μαμά όχι άλλες φωτογραφίες"..

Ο Ντίνος ..η βαρκούλα του... και το φεγγάρι..

Παρασκευούλα μου ανυπομονώ να έρθεις..

See you guys and gals..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ..

Sleep tight with air condition on ..

Μαγευτικό Φισκάρδο!

Μεσημεράκι και στο σπίτι επικρατεί ησυχία..

Επιστρέψαμε μετά από 18 μέρες και λέμε να ξαναφύγουμε για το weekend..

Τα ρούχα έχουν ήδη πλυθεί το μόνο που μου μένει είναι να βρω το κουράγιο να τα σιδερώσω μέχρι την Παρασκευή που πλησιάζει..

Οι μέρες κύλησαν τόσο γρήγορα και ευχάριστα..

Οι διακοπές μας στο Φισκάρδο ήταν απολαυστικές..

Και ας ήταν η 4η συνεχόμενη χρονιά που το επισκεπτόμαστε..

Οι παραλίες της μαγευτικές..

Φέτος επιλέξαμε τις πιο κοντινές για πιο ξεκούραστα..

Άλλωστε δεν είχε νόημα να κάνουμε πάλι χιλιόμετρα...

Πάρτε μια ιδέα από τα γαλαζοπράσινα νερά του βόρειου τμήματος του νησιού..

Η παραλία Έμπλειση..

 Η παραλία της Αγίας Ιερουσαλήμ..

Το Φώκι..

Απολαύσαμε θάλασσα..ήλιο..παιχνίδι...βουτιές..

Μαυρίσαμε τόσο πολύ που δεν φαινόμαστε τη νύχτα..

Το Φισκάρδο ενδείκνυται για ψώνια..

Όπως κάθε χρόνο πήρα ένα ακόμη ζευγαράκι από τις αγαπημένες havaianas..

Δεν τις αλλάζω με τίποτα.

Βρήκα τα αγαπημένα μου χειροποίητα ιταλικά χειροποίητα γυαλάκια..

Και πόσα ακόμη που δεν μπορώ να σας τα γράψω γιατί μας διαβάζει και ο σύζυξ..χοχο..

Η μικρή μου Stacy απόλαυσε δροσιά..

Στην αγκαλιά της μανούλας και του μπαμπά που την έχανες που την έβρισκες πλατσούριζε με ρυθμό..

Φάγαμε και το πρώτο μας μπισκοτάκι μόνες μας ενώ στο βάθος ο "κίτρινος" από την κορφή ως τα νύχια Ντίνος σκεφτόταν " να βουτήξω ή να μην βουτήξω??"..

Δεινός δύτης..

Με δανεικά βατραχοπέδιλα του Αργυράκου..

Τα βράδια μας δροσερά γεμάτα γέλια.. cocktails και βόλτες πολλές βόλτες ψαχουλεύοντας τα μαγαζάκια του Φισκάρδου..

Φέτος πιο πολύ από όλα απολαύσαμε το ξενοδοχείο μας..

Η δεύτερη καλύτερη επιλογή μας από το τέλειο δωματιάκι ακριβώς μπροστά στο λιμανάκι του Φισκάρδου..

Το μπαλκονάκι μας με θέα την υπέροχο Μύρτο!

Η πισινούλα μας..

 Κάτι για να δροσιστούμε..

Το μόνο στενάχωρο ότι αφήσαμε πίσω τη μανούλα μου..

Στο γυρισμό περάσαμε από τη γέφυρα Ρίου Αντιρίου..

Επιβλητικότατη..

Και φυσικά με τσουχτερά διόδια..

Εις το επανιδείν λοιπόν..

Επόμενο post αφιερωμένο στο φουσκωτό μας και στις υπέροχες στιγμές που μας χαρίζει..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ..