Backstreet's back!

Ήσυχο βραδάκι ξεκινά..Βρίσκομαι στη γωνίτσα μου και ψάχνω βιβλιογραφία για το μεταπτυχιακό μου..Crap...το παράτησα εδώ και πολύ καιρό λόγω δεύτερου παιδιού και φυσικά με τη σειρά του με παράτησε και αυτό..Τι περιμένεις..?Σήμερα είμαι εδώ για να σου μιλήσω για τα αγαπημένα μου #boysbands! Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγεται και το νούμερο ένα για μένα φυσικά, Backstreet Boys..Ένα όνομα..πολυετή πορεία..πολλές πολλές εφηβικές αναμνήσεις..Για αυτό το boy band έχω να σας πω τόσα πολλά..Φυσικά έχω όλη τους τη δισκογραφία..Από την πρώτη μέχρι την τελευταία..Για πάμε, λοιπόν, να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή..

Η ιστορία τους ξεκινά από το Orlando, της Florida κάπου το 1994..

Τα μέλη του group είναι ο Howie Dorough ή Howie D.., o A.J. McLean, και οι δύο γέννημα θρέμμα του Ορλάντο,..o "για πάντα γλυκός" Nick Carter,  o Kevin Richardson και ο Brian Littrell τα δύο ξαδέρφια από το Lexington του Kentucky, οι οποίοι από νεαρή ηλικία τραγουδούσαν στις τοπικές χορωδίες και φεστιβάλ της τοπικής κοινωνίας..Όταν ο Κevin μετακόμισε στο Orlando δούλευε στη Walt Disney και κάπου εκεί σε οντισιόν γνωρίστηκαν και αποφάσισαν να σχηματίσουν αυτό το group..Η επιλογή τους δικαιώθηκε όλα αυτά τα χρόνια..Αγαπούσαν αυτό που δημιούργησαν και το υποστήριζαν..Η επέτειος τους είναι 20 Απριλίου και την ονομασία τους την πήραν από το όνομα του Orlando Backstreet Market, ένα υπαίθριο παζάρι κοντά στο International Drive, μέρος όπου σύχναζαν πολλοί teenagers..

Το πρώτο τους single το έγραψαν στη Σουηδία και λεγόταν ''We' ve got it goin' on"..Στην Αμερική δεν είχαν αρχικά την απήχηση που ήθελαν..Κατατάσσονταν πολύ χαμηλά στα ratings..Ουσιαστικά η Ευρώπη ήταν αυτή που τους αποθέωσε και τους ανέδειξε ως το καλύτερο ανερχόμενο boy band ever..Το πρώτο album τους ονομάστηκε "Backstreet Boys"!

..και το δεύτερο που έκανε θραύση "Backstreet's Back", το οποίο στην Ευρώπη μόνο πούλησε πάνω από 5.000.000 αντίτυπα..Έχουν τη δική τους μέρα που γιορτάζονται στο Orlando, 7 Οκτωβρίου, και συμβολίζει την ημέρα που τους έδωσε ο δήμαρχος "το κλειδί της πόλης" προς τιμήν μιας συναυλίας που έκανα και χαρακτηρίστηκε ως" λαίλαπα" ή "ανεμοστρόβιλος" από τα media..

Έπειτα δισκογράφισαν το τρίτο κατά σειρά album τους με το όνομα ''MILLENNIUM" ..Νούμερο ένα φυσικά σε πωλήσεις..

Ακολουθεί το "Black n Blue"

Είχαν και τις άτυχες στιγμές τους βέβαια..

Το 2002 o Nick, και μετά από διάφορες διαμάχες που είχαν με την τότε δισκογραφική τους αποφασίζει να κάνει solo καριέρα..ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζουν..Ο A.J. λίγο αργότερα εμφανίζεται στην Oprah και το " Oprah Winfrey Show" και εξομολογείται ότι είναι εθισμένος στα ναρκωτικά και το αλκοόλ..για συμπαράσταση εμφανίζονται και οι άλλοι 4..Το 2004 ξαναενώνονται και δισκογραφούν το album "Incomplete", λαμβάνοντας την 13η θέση στο U.S Billboard Hot 100!!To 2006 ανακοινώνεται η φυγή του Kevin από την παρέα, ισχυριζόμενος ότι ήθελε να δοκιμάσει και άλλα πράγματα στη ζωή του..οποιαδήποτε ώρα όμως ήθελε η πόρτα θα ήταν και πάλι ανοιχτή για αυτόν στο group..To 2007 κυκλοφορούν το "Unbreakable" με την απουσία του Kevin από το πιάνο, το οποίο έκανε φοβερή αίσθηση στους fans..

Και το 2009 το "This is us"

To 2010 ξαναεμφανίζονται μαζί και οι 5 στο "Oprah Winfrey Show" !Χαμός όπως καταλαβαίνετε..Μετά από 2 χρόνια ο Kevin επιστρέφει και τα tour τους πλέον συνεχίζονται με όλα τα μέλη και τα στάδια να κατακλύζονται από τρελές θαυμάστριες...

Το 2013 γιόρτασαν τα 20 χρόνια τους με μια τεράστια γιορτή στο Hollywood  και λίγο αργότερα το δικό τους αστέρι μπήκε στο Walk of fame!!!!!!

Και συνεχίζουν ακάθεκτοι..κάποιοι παντρεύτηκαν κιόλας..Δυστυχώς πρόσφατα παντρεύτηκε και το αγόρι μου..Μάλιστα αποφάσισε να κυκλοφορήσει και δικό του βιβλίο, στο οποίο αναλύει όλη του τη ζωή, τα πάθη..ακόμα μιλάει και για το χαμό της αδερφής του..τα ναρκωτικά και τον εθισμό του στο ποτό..και άλλα πολλά πολλά.

Αυτά και άλλα πολλά...

Άλλαξα τη θεματολογία σήμερα ύστερα από απαίτηση ορισμένων φίλων  μου..

Σας μαμαδογλυκο- backstreet boys-φιλώ!!@

Φωτογράφισέ το!

Σήμερα έχω τη χαρά να συμμετέχω στο link party της καλής μου και γλυκιάς φίλης Μάρθας από το Γίναμε γονείς!

Θέμα...ποιο άλλο φυσικά...φωτογραφίες ...φωτογραφίες ..φωτογραφίες..
Θα μοιραστώ μαζί σας τις επιλογές που έκανα αυτήν την εβδομάδα, ανάλογα πάντα με το θέμα της ημέρας, και ανήρτησα στην καινούργια και συνάμα αγαπημένη μου ομάδα που δημιούργησε το κορίτσι μου που σας ανέφερα παραπάνω..φωτογράφισέ το!

Για πάμε λοιπόν..



Πρώτη μέρα της εβδομάδος Κυριακή και να τι ανέβασα με θέμα το "πρωινό"...
Φυσικά ένα ηλιόλουστο πρωινό στο αγαπημένο μου Λονδινάκι..

Ακολουθεί η τσαγκαρο- Δευτέρα με θέμα το "μπλε"..

Επιλογή μου ο δεύτερος αγαπημένος μου προορισμός μόλις καλοκαιριάσει..

Το βαθύ μπλε του Μύρτου με την Αναστασία μου στην κοιλίτσα της μαμάς!..

Τρίτη και το θέμα μας είναι το "δειλινό"...

Επέλεξα ένα δειλινό στο Φισκάρδο από το μπαλκονάκι μας..

Τετάρτη και ψάχνουμε για κοχύλια...

Πέμπτη και βλέπω εικόνες μέσα από το γυαλί..

Επέλεξα άλλη μια από την αγαπημένη μου συλλογή "εικόνες από το Λονδίνο"..

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μέσα από ένα taxi cab..

Σημερινό θέμα ο κύκλος..

Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από αυτόν της επιγραφής..αγαπημένη μου στάση by the way..

Enjoy your Friday and smile on!

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!

New member in our family!

Είναι μεσημεράκι και για αρκετή ώρα επικρατεί πολλή μα πολλή ησυχία..

Ο μπαμπάς μας έχει επιστρέψει πριν από λίγο σπίτι..

Με τη μαμά ετοιμάζουν μια έκπληξη για τον Ντίνο και την Αναστασία φυσικά..

Χρατς..χρουτς..οι σακουλίτσες..

Μετά από λίγα λεπτά έτοιμη η έκπληξη..

Μιας και μετά την τελευταία του εξόρμηση ο Ντίνος μου ζήτησε να πάρουμε προβατάκια να τα έχουμε στο μπαλκόνι..πράγμα ανέφικτο όπως όλοι κατανοούμε..

Και μιας και ο μπαμπάς και η μαμά δεν υπάρχει περίπτωση να βάλουν ούτε σκυλάκι ούτε γατούλα στο σπίτι..-συγχωρέστε μας..αγαπάμε τα ζωάκια αλλά it's not that in to us..

Σκέφτηκε ο μπαμπάς να του πάρουμε ένα χελωνάκι με αφορμή την παγκόσμια ημέρα χελώνας που είναι σήμερα..23 Μα'ι'ου...

Να το, το γλυκούλι πρασινάκι μας..

Ακούγονται βήματα..χεχεχε..κάποιος ξύπνησε γεμάτος όρεξη..

Τρέχει και μας δίνει φιλάκι..

Ξαφνικά τα μάτια του άστραψαν..

Είδε κάτι καινούργιο μέσα στο σπίτι..

Και από εκεί και μετά ξεκίνησαν όλα..

Το λάτρεψε..είναι προστατευτικός..θέλει συνέχεια να το τα'ι'ζει..-βλέπω να το κάνουμε χελωνάκι-φάλαινα σε λίγες μέρες-..του τραγουδάει και δεν το έχει αφήσει σε ησυχία γενικότερα!!@..

Το ονομάσαμε Ντονατέλο..τι ωραίο που ηχεί αυτή η λέξη από το στοματάκι του..

Ευχαριστούμε μπαμπά για την έκπληξη!!! 

Γέλια ..γέλια..γέλια...

Και πολλά χαχανητά ολημερίς..

Enjoy your Friday and smile on!

Σας  μαμαδογλυκοχελωνοφιλώ!

London calling #3

Τα παιδιά είναι ήδη στο κρεβάτι..Εγώ κλασσικά χαζεύω τα μέρη που δεν πρόλαβα να περπατήσω στο Ηνωμένο Βασίλειο.Μόλις μεγαλώσουν  να κάνω ένα ταξιδάκι αστραπή στη Σκοτία..

Φίλη μου έκανε το μεταπτυχιακό της εκεί..

Στο all time classic Εδιμβούργο..

Στον ύπνο μου όμως μόνο, γιατί κατά μία έννοια η μία εγκυμοσύνη έφερε την άλλη..Anyway...Στην τελευταία μας συνάντηση σας είχα υποσχεθεί φωτογραφικό υλικό από το ήσυχο αλλά και συνάμα κοσμοπολίτικο Notting Hill..

Υπάγεται στη βασιλική διοικητική περιφέρεια του Kensington και του Chelsea, κοντά στη νοτιοδυτική γωνία του Kensington Gardens, γνωστού βασιλικού πάρκου του Λονδίνου ...Το μέρος αυτό το επισκέφτηκα πολλές φορές..Η αίσθηση που μου άφησε η ίδια κάθε φορά..Μαγεία..αριστοκρατία...αέρας κοσμοπολίτικος..Είμαι σίγουρη ότι όλοι γνωρίζετε ότι είναι το " σπίτι" του Portobello Road Market..

Πρόκειται για ένα τεράστιο παζάρι που διεξάγεται μόνο κάθε Σάββατο..Εκεί θα βρείτε αντίκες από όλον τον κόσμο..Ότι χωράει ο νους σας..

Από τις πρώτες φωτογραφικές μηχανές που δημιουργήθηκαν μέχρι καρφίτσες από όλο τον κόσμο.Και πολλά ακόμη, τα οποία από επιλογή τα άφησα να στολίζουν το δωμάτιο στο πατρικό μου αλλά και την κουζίνα της μαμάς μου..

Θέλω πολύ να σας δείξω αυτό το μαγαζάκι..

Είναι η περίφημη boutique με αντίκες της Αλίκης φυσικά..Δεν φαντάζεστε τι γίνεται εκεί μέσα...Κάθε λογής souvenir με αξία βέβαια και όχι από αυτά που τα συναντάς σε κάθε πάγκο..Το λάτρεψα και ανυπομονώ να το ξανά επισκεφτώ..Να και κάποιες προσωπικές στιγμές με την τότε παρεούλα..

Την επόμενη φορά σας χρωστάω εκπληκτικές πανοραμικές φωτογραφίες πάνω στο υπέρλαμπρο London Eye, στο οποίο είχα τη χαρά να επιβιβαστώ και ημέρα και νύχτα...

Οι εικόνες θα μιλήσουν από μόνες τους..

Και ίσως και υλικό από το φαγητό που λάτρεψα εκεί..

Σας μαμαδοαγγλογλυκοφιλώ!

  

London calling #2

Είναι απογευματάκι και όλως παραδόξως έχουμε ησυχία στο σπίτι..Αυτό με ανησυχεί..Κάνω μια γύρα για επιβεβαίωση..Οk..everything is under control..Τα παιδιά σαχλαμαρίζουν με το μπαμπά στο κρεβάτι..Δράττομαι της ευκαιρίας και τσουπ στον υπολογιστή....Αχ!!!...πόσο θα ' θελα να διακτινιστώ για λίγες ώρες και να απολαύσω ένα ζεστό earl grey τσαγάκι στο υπέροχο αυτό παρκάκι δίπλα στο tower hill subway..Όπως τότε..💂💂💓💓💓😊

Όνειρα θερινής νυκτός προς το παρόν! Ξέρεις τι ονειρεύομαι?.Όταν μεγαλώσει ο Ντίνος να ακολουθήσει τα χνάρια της μαμάς και να διαλέξει να σπουδάσει εκεί..Άλλωστε εδώ όλα πάνε κατά διαόλου..Αν τον εκφράζει και λατρεύει τη συγκεκριμένη κουλτούρα..Θέλω να το νιώθει, να το λαχταράει, να το ονειρεύεται!Οψόμεθα..Θα συνεχίσω με το φωτογραφικό μας ταξίδι..Ο υπέροχος πύργος του Λονδίνου..με τον Τάμεση να τον δροσίζει..

Το λεγόμενο Tower Hill Memorial προς τιμή όλων των ανδρών και των γυναικών του εμπορικού ναυτικού και του αλιευτικού στόλου, που σκοτώθηκαν και στους δυο τους Παγκόσμιους Πολέμους και δεν έχουν μνημείο πουθενά αλλού..

Η αγαπημένη μου μαρίνα πίσω από τον πύργο του Λονδίνου..Η λεγόμενη St. Cathrine Dock...Αποτελεί μία από τις πολλές εμπορικές προβλήτες που υπηρετούν το Λονδίνο και είναι πάντα γεμάτη από πολυτελή yachts..Το αγαπώ αυτό το μέρος! Μην με ρωτήσεις γιατί! Με το που περπάτησα εκεί ένιωσα ένα τρελό de javu!!

Ένα ιδιαίτερο καραβάκι κινέζικης κουλτούρας αράζει στην αποβάθρα..

Αγαπημένο δεντράκι στην πλατεία της μαρίνας..Έχω απολαύσει εκεί το αγαπημένο μου τότε ρόφημα ,caramel machiatto, βλέπεις τότε δεν είχαμε θέμα με τις θερμίδες..😅😏

Και για το τέλος φυσικά άφησα αυτό το υπέροχο "στρουμφοσπιτάκι"..Δεν ξέρω αλλά όταν το είχα αντικρίσει για πρώτη φορά αυτό αναφωνήσαμε μαζί με το φίλο μου..Μας θύμισε τα στρουμφάκια..Έχει μια υπέροχη μπυραρία μέσα με απίστευτη γκάμα από μαύρες μπύρες..Στις 11 μ.μ. όμως ,μόλις χτυπήσει το καμπανάκι είτε έχεις ακόμη στο ποτήρι σου μπύρα ή όχι οφείλεις να φύγεις...Αυστηροί οι κανόνες κλεισίματος..

Αυτά για σήμερα...Την επόμενη φορά πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την ημερήσια εκδρομούλα μας στο Notting Hill..Και φυσικά το ξακουστό Portobello με το περίφημο παζάρι του το Σάββατο..

Ως την επόμενη συνάντησή μας σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Ο Ντίνος και η φάρμα με τα ζώα

Το Σάββατο που μας πέρασε ο Ντίνος έζησε μία απίστευτη εμπειρία σύμφωνα με τα λεγόμενα του μπαμπά μας..

Όπως ξέρετε είναι η ημέρα των αγοριών που την περνούν σχεδόν όλη μόνοι τους...

Αυτή τη φορά ο μπαμπάς επέλεξε να τον πάει σε ένα κτήμα που έχει ένας φίλος μας..

Καλλιεργεί ζαρζαβατικά και εκτρέφει ζώα..

Είναι στο ξεκίνημα βέβαια, αλλά ήδη το έργο του είναι εμφανές και όμορφο..

Κάπου λοιπόν μετά την Ανάβυσσο πέρασαν τις πρωινές τους ώρες..

Το πώς γύρισε σπίτι δεν θέλετε να ξέρετε..

Μέχρι και στα αυτιά του μέσα είχε χώματα..

Τα παιδιά χαίρονται τόσο όταν έρχονται σε επαφή με τη φύση..είτε το βουνό..είτε με τη θάλασσα..είτε με τα λουλούδια..τα χώματα...τις πέτρες..εμένα τρελαίνεται με όλα..και όλα τα επεξεργάζεται με τόσο ενθουσιασμό..

Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρχει κάτι μηχανοκίνητο εκεί και να μην το καβαλήσει..

Λέτε να γίνει αγρότης?....

Τι πλάκα έχει...

Ο άτιμος!...δεν τον φοβίζει τίποτα σαν παιδάκι..κανέναν ενδοιασμό..καμία διστακτικότητα..

Ο μπαμπάς τον τράβηξε video, όπου με τη βοήθεια του καλού μας φίλου κάνανε όπισθεν..μόνο να βλέπατε την ικανοποίηση στα μάτια του και το γέλιο που είχε...

Επισκέφτηκαν και τα προβατάκια φυσικά και τους έδωσε φαγητούλι..

Ο καλός μου...το ευχαριστήθηκε πολύ..!!

Γύρισε γεμάτος όρεξη για συζήτηση..όλα να μου τα πει..

Μου ζήτησε μάλιστα να πάρουμε προβατάκια και εμείς να τα έχουμε στο μπαλκόνι..

Με έστειλε για άλλη μια φορά..

Καλή εβδομάδα να έχουμε!!

Αγαπώ τις Δευτέρες όσο περίεργο και αν σας φαίνεται!!..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!!

Tiding up with Mary..

Και ύστερα από πολύ σκέψη και με αφορμή το link party της φίλης μου Μαρίας στο άκρως " συμμαζεμένο" blog της Μάνα, Μανούλα, Μαμά ήρθε και η δική μου σειρά να "νοικοκυρευτώ"...

Δεν σας κρύβω ότι έχετε απέναντί σας ένα ψυχάκι με την καθαριότητα γενικότερα και την τάξη..

ότι κάθε μέρα ανελλιπώς ξεσκονίζω, σκουπίζω, σφουγγαρίζω...οι ντουλάπες μου είναι πάντα σε τάξη και θυμίζουν μπουτίκ.. ο άντρας μου τουλάχιστον αυτό λέει..anyway..
Το μόνο συρτάρι με το οποίο δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα είναι αυτό με τα φάρμακα...και αυτό συμβαίνει επειδή φυσικά βάζει το χέρι του ο Δημητράκης...

Το πόσα χάπια είχαν λήξει δε λέγεται..ευτυχώς μας κόβει και γενικά κοιτάμε ημερομηνίες...

Και ύστερα από λίγα λεπτά έγινε έτσι..

Επίσης, πρόβλημα αποτελεί και το αμέσως επόμενο συρτάρι αυτής της συρταριέρας..

Και από εκεί πετάχτηκαν πολλά//...τι παράξενο...

Για πόσες μέρες θα παραμείνουν έτσι δεν ξέρω...

Τώρα που με έβαλε στο mood το κορίτσι μου να μη ξεχάσω αύριο να ρίξω μια ματιά στο ντουλάπι με τα τάπερ..εκεί λόγω καθημερινής χρήσης του ντουλαπιού όλο και κάποιο θα έχει φύγει από τη θέση του..

Ουφ!~!!

Enjoy your Synday night...

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!!

           

        

Δεσποινίς ετών 11 και κάτι..

Άνοιξα το χρονοντούλαπο, λοιπόν, με αφορμή το link party της φίλης μου της Δέσποινας και του υπέροχου blog της Μαμάδες σε κρίση!!!

Σήμερα είπα να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο..

Πίσω στην παιδική ηλικία και ένα βήμα πριν μας κλείσει το μάτι η εφηβεία..

Ωραίες εποχές..ωραία χρόνια..ωραίοι άνθρωποι..αληθινές σχέσεις..

Μήνας Ιούνης..ζέστη μπόλικη και εμείς γεμάτοι χαρμολύπη..

Τελευταία τάξη στο δημοτικό..

Όλοι ντυμένοι στα γαλανόλευκα!!

Τα κορίτσια λευκό πουκάμισο με λευκή φούστα , στη μέση λευκή μεταξωτή ζώνη και φυσικά, όπως σε κάθε μας γυμναστική επίδειξη, το λαιμό μας κοσμεί ένα γαλάζιο φουλάρι..

Είναι η ώρα που βρισκόμαστε στο προαύλιο και το στερεοφωνικό ετοιμάζεται να ηχήσει δυνατά παραδοσιακά τραγούδια..

Ο ένας δίπλα στον άλλον και εγώ να σέρνω το χορό δεύτερη, λόγω ύψους..

Τώρα το πώς έγινε και ξέμεινα με το ίδιο μπόι σχεδόν από τότε δεν ξέρω..

Οι μαμάδες, γεμάτες συγκίνηση καμαρώνουν τα παιδιά τους στην τελευταία του σχολική εκδήλωση..

Εμείς είμαστε γεμάτη ευτυχία αλλά και λύπη, γιατί με κάποιους θα αποχωριστούμε μιας και έκανα διαφορετική επιλογή από εμάς όσον αφορά το γυμνάσιο στο οποίο θα περάσουν τα χρόνια της εφηβείας τους..

Άλλοι τράβηξαν σε μουσικό σχολείο..άλλοι σε αθλητικό..

Εκείνη τη στιγμή, όμως, τη ζούσαμε έντονα θυμάμαι..όλο γέλια..πειράγματα..αγκαλιές..

Εγώ ήμουν βαθιά στεναχωρημένη..το αγόρι που αγαπούσα θα πήγαινε σε άλλο γυμνάσιο..

Με τα πολλά με τα λίγα..αφού χορέψαμε τους παραδοσιακούς χορούς και τα τέσσερα τμήαματα μαζί σε διαφορετικούς τέσσερις κύκλους , είχε έρθει η ώρα των κοριτσιών..

Ένα από τα κορίτσια της τάξης μου είχε έφεση στη χορογραφία..

Μας μάζεψε, λοιπόν, αρκετό καιρό πριν, και με την έγκριση των γονέων, των δασκάλων αλλά και της γυμνάστριάς μας τις ώρες τις γυμναστικής τις περνούσαμε προσπαθώντας να μάθουμε μια χορογραφία..

Από τα Χριστούγεννα παιδευόμασταν..τις κινήσεις ακόμα τις θυμάμαι..

Το τραγούδι που χορέψαμε ήταν ένα από τα πολύ αγαπημένα μου...

Το ερμήνευαν οι νούμερο ένα τότε backstreet boys..

Εγώ συνεχίζω να τους παρακολουθώ μιας και εξακολουθούν να περιοδεύουν!!!!!

Ήμασταν μόλις 10 κορίτσια..

Το αποτέλεσμα εξαιρετικό..

Φυσικά είχαμε επιλεγεί από τη γυμνάστρια, γιατί κάποιες δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά με το ρυθμό και η χορογραφία ήταν ιδιαίτερα απαιτητική..

Το χειροκρότημα δυνατό και με διάρκεια..

Εμείς με κατακόκκινα μάγουλα και την καρδιά μας έτοιμη να πεταχτεί έξω, υποκλινόμασταν ξανά και ξανά..

Έπειτα, ακολουθεί ο λόγος του Διευθυντή..

Χλιαρά πράγματα..κλασσικά λόγια..ευχές για ένα όμορφο και ξεκούραστο καλοκαίρι..

Κάπου εκεί, όμως, έρχεται και η έκπληξη..ο λόγος του δικού μας δασκάλου..κάποια τμήματα τα είχε στις 3 πρώτες τάξεις του δημοτικού, ενώ εμάς από την τετάρτη δημοτικού..

Αυτός ο άνθρωπος μας έμεινε χαραγμένος μέσα μας νομίζω...ιδιαίτερη φυσιογνωμία, σίγουρα αυστηρή και απόλυτη..είχε όμως αυτό το κάτι που σε κάνει να τον αγαπήσεις..να του εκμυστηρευτείς..να σου μεταδώσει τόσο καλά το μάθημα ώστε όταν πας σπίτι να μη χρειαστείς και πολύ να διαβάσεις..να σε μαλώσει με διακριτικό τρόπο..πολλές φορές ένα του βλέμμα ήταν αρκετό..θυμάμαι είχε επηρεάσει πολλούς μαθητές οι οποίοι δεν τα πήγαινα και τόσο καλά με τα γράμματα όσο με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ..από το τίποτα τους έκανε να ενδιαφέρονται και να συμμετέχουν..

Μίλησε για εμάς ..για το πόσο περήφανο τον κάναμε τα χρόνια αυτά που μοιραστήκαμε μαζί..ότι μας έχει απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών και των γονιών μας αλλά και των καθηγητών μας ... ότι είμαστε πλήρως εφοδιασμένοι και προετοιμασμένοι για τα δύσκολα χρόνια και του γυμνασίου και του λυκείου κατ' επέκταση..τον αγαπώ και τον ευγνωμονώ όπου και αν βρίσκεται..

Ή γιορτή φτάνει στο τέλος της και κατευθυνόμαστε όλοι προς τον μπουφέ..

Ένας μπουφές μα τί μπουφές..γεμάτος μαμαδίστικα γλυκά, πίτες και ότι χωράει ο νους σας..

Το συνηθίζαμε αυτό στο σχολείο μας..

Εμείς , όλο το παρεάκι μαζεμένα σαν τώρα θυμάμαι τα λόγια μας..

Να μη χαθούμε...θα τηλεφωνιόμαστε..μη με ξεχάσεις...κάθε απόγευμα στο ίδιο σημείο..

Με κάποιες συνεχίσαμε μαζί τα υπόλοιπα χρόνια..

Έπειτα χαθήκαμε..

Τώρα, όμως, ευτυχώς που υπάρχει αυτό το δοξασμένο facebook και βρεθήκαμε με όλους..

Αλησμόνητες αναμνήσεις με αγνά συναισθήματα..

Καλό είναι να τα θυμόμαστε πού και πού..

Σε ευχαριστώ Δέσποινα για αυτήν την αναδρομή στο παρελθόν..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!!

           

6 αγαπημένα μου αντικείμενα στο σπίτι!!@

Με αφορμή του link party που θα διοργανώσει την Δευτέρα που μας έρχεται η φίλη μου η Ελεάννα στο υπέροχο blog της Eleanna's Diary σήμερα όλη μέρα σκεφτόμουν και ξανασκεφτόμουν ποια μπορεί να είναι τα αγαπημένα μου αντικείμενα μέσα στο σπίτι..
Η αλήθεια είναι ότι παιδεύτηκα πολύ μέχρι να αποφασίσω..
Όλα τα αγαπώ όσο και αν σας φαίνεται παράξενο..
Σαν πρώτη ιδέα μου ήρθε να φωτογραφίσω τα παιδάκια μου ,και έτσι και αλλιώς, και από εδώ και από εκεί..αλλά φυσικά μιλάμε για αντικείμενα και όχι πρόσωπα ...χεχε..
Έτσι ,λοιπόν, αποθανάτισα αυτά που έχουν σηματοδοτήσει ιδιαίτερες στιγμές της ζωής μου..
Φυσικά, θα αρχίσω με τα βραχιολάκια που μας φορούν στο μαιευτήριο..ένα το δικό μου και ένα του κάθε παιδιού..του Ντίνου το βραχιολάκι δεν το βρήκα όλως παραδόξως..σίγουρα έβαλε για μια ακόμή φορά το χεράκι τους στο κουτί μου που τα κρύβω μέσα..

Δεύτερο αγαπημένο μου κατα σειρά είναι τα ξύλινα γραμματάκια μας στην πόρτα του παιδικού με το όνομά τους..

Την τρίτη θέση παίρνει το αγαπημένο κάδρο του γάμου μου, το οποίο κοσμεί τον τοίχο πάνω από το κεφαλάρι του κρεβατιού μας..

Την τέταρτη θέση κατέχει αυτή η υπέροχη στιγμή για μένα, όπου ο αδερφούλης μου μου φορά το παπούτσι του γάμου μου βάζοντας χρήματα γιατί αλλιώς δεν "χωράει", σύμφωνα με τα δικά μας έθιμα..

Την πέμπτη θέση διεκδικεί το γούρι μου για τη φετινή χρονιά..

Το τελευταίο θα σας φανεί ακραίο..αλλά ένα ακόμη μεγάλο μου πάθος είναι η τσάντες..

Επέλεξα 3 από αυτές οι οποίες σηματοδοτούν το γάμο μου και τις δύο γέννες των παιδιών μου..

Συγχωρήστε με αλλά αν διάλεγα μία από τις 3 αυτές σημαντικές στιγμές της ζωής μου θα αδικούσα τις υπόλοιπες δύο..

Όποτε πείτε ότι τις λαμβάνουμε σαν μια κατηγορία..

Και αφού φορτίστηκα αρκετά συναισθηματικά αναπολώντας έντονες στιγμές από τις δύο γέννες μου σας αποχαιρετώ γιατί και τα δύο ζουζουνάκια μου γκρινιάζουν για βόλτα!!!@

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!!@